بیماری هوابُرد ( به انگلیسی: Airborne disease ) به بیماری گفته می شود که در اثر عوامل بیماری زایی که می توانند توسط ذرات ریز، از طریق هوا و مکان منتقل شوند، ایجاد شود. [ ۲] این نوع بیماری ها هم در پزشکی انسانی و هم در دامپزشکی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. این عوامل بیماری زا ( پاتوژن ) می تواند ویروس ها، باکتری ها یا قارچ ها باشند که از طریق تنفس، صحبت، سرفه، عطسه، بر پا شدن گرد و غبار، افشاندن ( اسپری ) ، کشیدن سیفون توالت یا هرگونه فعالیتی که باعث ایجاد ذرات هواپخش ( aerosol ) یا ریزقطرات ( Droplet ) می شود، منتقل شوند. بیماریهای هوابُردِ انسانی، موارد ناشی از آلودگی هوا؛ مانند ترکیبات ارگانیک فرار ( VOC ) ، گازها و هرگونه ذرات موجود در هوا را شامل نمی شوند.
انتقال بیماری هوابُرد با انتقال بیماری از طریق ریزقطرات تنفسی که آنقدر بزرگ ( معمولا بزرگتر از ۵ میکرون ) هستند که به سرعت بر روی زمین بیفتند، متفاوت است.
به طور کلی عفونت ها به ۴ طریق منتقل می شوند:
• انتقال تماسی ( Contact ) : شامل مستقیم و غیرمستقیم
• انتقال مدفوعی - دهانی ( Fecal - Oral )
۳ - انتقال تراوشی یا قطره ای ( Droplet ) : عامل بیماری زا درون ذرات معمولاً بزرگتر از ۵ میکرومتر و حاوی آب منتقل می شود. این ذرات تمایل دارند پس از طی مسافتی روی سطوح یا زمین قرار بگیرند.
۴ - انتقال هوابُرد ( Airborne ) : عامل بیماری زا درون ذرات کوچکتر از ۵ میکرومتر ( از جمله آئروسل های کوچک ) و خشک منتقل می شود. این ذرات تا دقایقی در هوا معلق باقی می مانند، مانند عامل بیماری سل.
برخی از راه های جلوگیری از بیماری های هوابرد شامل ایمن سازی اختصاصی بیماری، پوشیدن ماسک و محدود کردن زمان حضور بر سر هر بیماری است که ممکن است منبع عفونت باشد. [ ۳] قرار گرفتن در معرض انسان یا حیوان دارای بیماری هوابرد تضمین کنندهٔ ابتلا به این بیماری ها نیست، زیرا ابتلا وابسته به صلاحیت سیستم ایمنی میزبان و همچنین مقدار ذرات عفونی موجود در هوا است. [ ۳]
آنتی بیوتیک ها نیز ممکن است در مقابله با عفونت های اولیه باکتریایی هوابرد استفاده شوند. [ ۴]
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده آمریکا به عموم مردم واکسیناسیون و پیروی دقیق از پروتکل های بهداشتی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های هوابرد را توصیه می کند. [ ۵] بسیاری از متخصصان بهداشت عمومی برای کاهش انتقال عفونت های هوابرد فاصله گذاری فیزیکی را که به عنوان فاصله گذاری اجتماعی نیز شناخته می شود، توصیه می کنند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانتقال بیماری هوابُرد با انتقال بیماری از طریق ریزقطرات تنفسی که آنقدر بزرگ ( معمولا بزرگتر از ۵ میکرون ) هستند که به سرعت بر روی زمین بیفتند، متفاوت است.
به طور کلی عفونت ها به ۴ طریق منتقل می شوند:
• انتقال تماسی ( Contact ) : شامل مستقیم و غیرمستقیم
• انتقال مدفوعی - دهانی ( Fecal - Oral )
۳ - انتقال تراوشی یا قطره ای ( Droplet ) : عامل بیماری زا درون ذرات معمولاً بزرگتر از ۵ میکرومتر و حاوی آب منتقل می شود. این ذرات تمایل دارند پس از طی مسافتی روی سطوح یا زمین قرار بگیرند.
۴ - انتقال هوابُرد ( Airborne ) : عامل بیماری زا درون ذرات کوچکتر از ۵ میکرومتر ( از جمله آئروسل های کوچک ) و خشک منتقل می شود. این ذرات تا دقایقی در هوا معلق باقی می مانند، مانند عامل بیماری سل.
برخی از راه های جلوگیری از بیماری های هوابرد شامل ایمن سازی اختصاصی بیماری، پوشیدن ماسک و محدود کردن زمان حضور بر سر هر بیماری است که ممکن است منبع عفونت باشد. [ ۳] قرار گرفتن در معرض انسان یا حیوان دارای بیماری هوابرد تضمین کنندهٔ ابتلا به این بیماری ها نیست، زیرا ابتلا وابسته به صلاحیت سیستم ایمنی میزبان و همچنین مقدار ذرات عفونی موجود در هوا است. [ ۳]
آنتی بیوتیک ها نیز ممکن است در مقابله با عفونت های اولیه باکتریایی هوابرد استفاده شوند. [ ۴]
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده آمریکا به عموم مردم واکسیناسیون و پیروی دقیق از پروتکل های بهداشتی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های هوابرد را توصیه می کند. [ ۵] بسیاری از متخصصان بهداشت عمومی برای کاهش انتقال عفونت های هوابرد فاصله گذاری فیزیکی را که به عنوان فاصله گذاری اجتماعی نیز شناخته می شود، توصیه می کنند. [ ۶]
wiki: بیماری هوابرد