فاصله گیری اجتماعی یا فاصله گذاری اجتماعی اصطلاحی است که برای برخی از اقدامات غیر دارویی کنترل عفونت استفاده می شود که توسط مقامات بهداشت عمومی برای متوقف کردن یا کاهش سرعت شیوع بیماری های بسیار مسری انجام می شود. هدف از فاصله گیری اجتماعی کاهش احتمال تماس بین افراد دارای عفونت و افراد سالم است تا انتقال بیماری، عوارض و در نهایت مرگ و میر به حداقل برسد. [ ۱] [ ۲]
فاصله گیری اجتماعی زمانی مؤثر است که عفونت از طریق تماس قطره ای ( سرفه یا عطسه ) ، تماس فیزیکی مستقیم، از جمله تماس جنسی، تماس فیزیکی غیرمستقیم ( مثل لمس سطح آلوده ) ، یا هوا ( اگر میکروارگانیسم بتواند برای مدت طولانی در هوا زنده بماند ) منتقل شود. [ ۳]
فاصله گیری اجتماعی ممکن است در مواردی که عفونت از طریق آب یا مواد غذایی آلوده یا توسط ناقل هایی مانند پشه یا حشرات دیگر منتقل شود، مؤثر نباشد. [ ۴]
اشکالات فاصله گیری اجتماعی می تواند شامل تنهایی، کاهش بهره وری و از بین رفتن سایر مزایای مرتبط با تعامل انسانی باشد. همچنین می تواند نظارت بر سلامت اعضای یک جامعه را دشوارتر کند.
یکی از اولین ارجاعات فاصله گیری اجتماعی به قرن هفتم قبل از میلاد در سفر لاویان، ۱۳:۴۶ بازمی گردد[ ۵]
از نظر تاریخی، آسایشگاه های ویژه برای جذامیها ( جوامع طرد شده ) و لازارت ها ( برگرفته از داستان مرد ثروتمند و ایلعازر ) به عنوان ابزاری برای جلوگیری از شیوع جذام و سایر بیماری های مسری از طریق فاصله گیری اجتماعی تأسیس شده بودند، [ ۶] تا زمانی که روش های انتقال این بیماری ها کشف و درمان های مؤثر برایشان اختراع شد.
برخی از نمونه های فاصله گیری اجتماعی که برای کنترل شیوع بیماری های مسری مورد استفاده قرار می گیرد عبارتند از:[ ۷]
• تعطیلی مدارس ( فعال یا واکنشی ) [ ۸]
• تعطیلی محل کار، [ ۹] از جمله تعطیلی مشاغل "غیر ضروری" و خدمات اجتماعی ( "غیر ضروری"، بر خلاف خدمات اساسی، به معنی تسهیلاتی است که عملکردهای اصلی جامعه را حفظ نمی کنند ) [ ۱۰]
• انزوا
• قرنطینه
• کمربند بهداشتی
• جداسازی حفاظتی
• لغو اجتماعات گسترده مانند رویدادهای ورزشی، فیلم ها یا نمایش های موسیقی. [ ۱۱]
• لغو یا محدود کردن حمل و نقل عمومی
• تعطیل امکانات تفریحی ( استخرهای شنا، کلوب ها، سالن های ورزشی ) [ ۱۲]
• اقدامات «محافظتی» برای افراد شامل محدود کردن تماس های چهره به چهره، انجام کار از طریق تلفن یا اینترنت ، اجتناب از اماکن عمومی و کاهش مسافرت های غیر ضروری[ ۱۳] [ ۱۴]
• " برآمدگی آرنج " و " عطسه دراکولا "[ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففاصله گیری اجتماعی زمانی مؤثر است که عفونت از طریق تماس قطره ای ( سرفه یا عطسه ) ، تماس فیزیکی مستقیم، از جمله تماس جنسی، تماس فیزیکی غیرمستقیم ( مثل لمس سطح آلوده ) ، یا هوا ( اگر میکروارگانیسم بتواند برای مدت طولانی در هوا زنده بماند ) منتقل شود. [ ۳]
فاصله گیری اجتماعی ممکن است در مواردی که عفونت از طریق آب یا مواد غذایی آلوده یا توسط ناقل هایی مانند پشه یا حشرات دیگر منتقل شود، مؤثر نباشد. [ ۴]
اشکالات فاصله گیری اجتماعی می تواند شامل تنهایی، کاهش بهره وری و از بین رفتن سایر مزایای مرتبط با تعامل انسانی باشد. همچنین می تواند نظارت بر سلامت اعضای یک جامعه را دشوارتر کند.
یکی از اولین ارجاعات فاصله گیری اجتماعی به قرن هفتم قبل از میلاد در سفر لاویان، ۱۳:۴۶ بازمی گردد[ ۵]
از نظر تاریخی، آسایشگاه های ویژه برای جذامیها ( جوامع طرد شده ) و لازارت ها ( برگرفته از داستان مرد ثروتمند و ایلعازر ) به عنوان ابزاری برای جلوگیری از شیوع جذام و سایر بیماری های مسری از طریق فاصله گیری اجتماعی تأسیس شده بودند، [ ۶] تا زمانی که روش های انتقال این بیماری ها کشف و درمان های مؤثر برایشان اختراع شد.
برخی از نمونه های فاصله گیری اجتماعی که برای کنترل شیوع بیماری های مسری مورد استفاده قرار می گیرد عبارتند از:[ ۷]
• تعطیلی مدارس ( فعال یا واکنشی ) [ ۸]
• تعطیلی محل کار، [ ۹] از جمله تعطیلی مشاغل "غیر ضروری" و خدمات اجتماعی ( "غیر ضروری"، بر خلاف خدمات اساسی، به معنی تسهیلاتی است که عملکردهای اصلی جامعه را حفظ نمی کنند ) [ ۱۰]
• انزوا
• قرنطینه
• کمربند بهداشتی
• جداسازی حفاظتی
• لغو اجتماعات گسترده مانند رویدادهای ورزشی، فیلم ها یا نمایش های موسیقی. [ ۱۱]
• لغو یا محدود کردن حمل و نقل عمومی
• تعطیل امکانات تفریحی ( استخرهای شنا، کلوب ها، سالن های ورزشی ) [ ۱۲]
• اقدامات «محافظتی» برای افراد شامل محدود کردن تماس های چهره به چهره، انجام کار از طریق تلفن یا اینترنت ، اجتناب از اماکن عمومی و کاهش مسافرت های غیر ضروری[ ۱۳] [ ۱۴]
• " برآمدگی آرنج " و " عطسه دراکولا "[ ۱۵]
wiki: فاصله گذاری اجتماعی