بیماری غربالی ( به انگلیسی: Shot hole disease ) یکی از بیماری های قارچی درختان میوه هسته دار است. قارچ عامل این بیماری Wilsonomyces carpophilus است.
این بیماری دراکثر نقاط ایران به انواع درختان میوه هسته دارمانند زردآلو، هلو، شلیل، آلبالو، گوجه، بادام و در برخی مواقع به گیلاس خسارت وارد می کند و به دلیل جوش ها و لکه هایی که روی میوه زردآلو به وجود می آورد، ارزش صادراتی برگه زردآلو و قیسی را کاهش داده و طعم نامطبوعی به میوه می دهد.
قارچ عامل بیماری امروزه Wilsonomyces carpophilus نامیده می شود.
حالت غربالی و سوراخ شدن برگ ها مشخص ترین و فراوان ترین علامت بیماری است. بیماری اغلب به برگ، میوه و سرشاخه های درختان هسته دار حمله می کند ولی اندام های مورد حمله در میزبان های مختلف با هم فرق دارند. روی برگ علائم همزمان با موقعی که جوانه های برگ باز می شوند به صورت لکه های گرد و کوچک به رنگ سرخ که وسط آن تیره است بروز می کند. لکه ها به تدریج بزرگ شده و از وسط شروع به خشک شدن می کنند. به مرور بافت مرده جدا شده و سوراخی ایجاد می شود. اطراف سوراخ نوار چوب پنبه ای باقی می ماند.
در صورت شدت بیماری روی درختان گیلاس و تجمع لکه ها، برگ ها تماماً زرد شده و می ریزند. به طور کلی لکه ها در آغاز پیدایش کوچک و ارغوانی اند ولی به تدریج بزرگترشده و به رنگ قهوه ای درمی آیند. به مرور لکه ها چوب پنبه ای و زبرمی شوند. علائم روی میوه زردآلو به صورت تاولهایی برجسته به رنگ ارغوانی تا قهوه ای دیده می شود.
میوه گیلاس ممکن است گوشت تا هسته خشک شود. علائم روی میوه آلبالو شبیه گیلاس ولی عمق فرورفتگی لکه ها کمتراست. روی میوه گوجه سبز ممکن است ترشح صمغ بدون ظهور لکه های مشخص دیده شود. روی میوه هلو آلودگی به دوصورت ظاهرمی شود. یکی به صورت ریزش میوه، هنگام رسیدن و دوم ایجاد لکه های قهوه ای. پیدایش لکه های بیماری روی شاخه های هلو و شلیل عمومیت دارد. شاخه های زردآلو، آلو و گوجه معمولاً مورد حمله بیماری قرار نمی گیرند. بیماری روی شاخه های گیلاس ابتدا به صورت لکه های قهوه ای و برجسته ظاهر می شود که به تدریج حالت زخم به خود می گیرد. در سرشاخه های بادام لکه های گرد و بیضی به قطر یک تا چند میلی متر ظاهر می شود. لکه ها قهوه ای و وسط آن روشن تر و شبیه چشم است. لکه ها گاه ترک خورده و از آن ها صمغ ترشح می شود. علائم روی سرشاخه های هلو و بادام شبیه به هم هستند با این تفاوت که روی شاخه های هلو زخم ها معمولاً بزرگتر دو صمغ زدگی آن ها بیشتر است. روی شاخه های زردآلو زخم های ارغوانی به قطر چند میلی متر تشکیل می شود. روی شاخه های آلو و گوجه علائمی بروز پیدا نمی کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بیماری دراکثر نقاط ایران به انواع درختان میوه هسته دارمانند زردآلو، هلو، شلیل، آلبالو، گوجه، بادام و در برخی مواقع به گیلاس خسارت وارد می کند و به دلیل جوش ها و لکه هایی که روی میوه زردآلو به وجود می آورد، ارزش صادراتی برگه زردآلو و قیسی را کاهش داده و طعم نامطبوعی به میوه می دهد.
قارچ عامل بیماری امروزه Wilsonomyces carpophilus نامیده می شود.
حالت غربالی و سوراخ شدن برگ ها مشخص ترین و فراوان ترین علامت بیماری است. بیماری اغلب به برگ، میوه و سرشاخه های درختان هسته دار حمله می کند ولی اندام های مورد حمله در میزبان های مختلف با هم فرق دارند. روی برگ علائم همزمان با موقعی که جوانه های برگ باز می شوند به صورت لکه های گرد و کوچک به رنگ سرخ که وسط آن تیره است بروز می کند. لکه ها به تدریج بزرگ شده و از وسط شروع به خشک شدن می کنند. به مرور بافت مرده جدا شده و سوراخی ایجاد می شود. اطراف سوراخ نوار چوب پنبه ای باقی می ماند.
در صورت شدت بیماری روی درختان گیلاس و تجمع لکه ها، برگ ها تماماً زرد شده و می ریزند. به طور کلی لکه ها در آغاز پیدایش کوچک و ارغوانی اند ولی به تدریج بزرگترشده و به رنگ قهوه ای درمی آیند. به مرور لکه ها چوب پنبه ای و زبرمی شوند. علائم روی میوه زردآلو به صورت تاولهایی برجسته به رنگ ارغوانی تا قهوه ای دیده می شود.
میوه گیلاس ممکن است گوشت تا هسته خشک شود. علائم روی میوه آلبالو شبیه گیلاس ولی عمق فرورفتگی لکه ها کمتراست. روی میوه گوجه سبز ممکن است ترشح صمغ بدون ظهور لکه های مشخص دیده شود. روی میوه هلو آلودگی به دوصورت ظاهرمی شود. یکی به صورت ریزش میوه، هنگام رسیدن و دوم ایجاد لکه های قهوه ای. پیدایش لکه های بیماری روی شاخه های هلو و شلیل عمومیت دارد. شاخه های زردآلو، آلو و گوجه معمولاً مورد حمله بیماری قرار نمی گیرند. بیماری روی شاخه های گیلاس ابتدا به صورت لکه های قهوه ای و برجسته ظاهر می شود که به تدریج حالت زخم به خود می گیرد. در سرشاخه های بادام لکه های گرد و بیضی به قطر یک تا چند میلی متر ظاهر می شود. لکه ها قهوه ای و وسط آن روشن تر و شبیه چشم است. لکه ها گاه ترک خورده و از آن ها صمغ ترشح می شود. علائم روی سرشاخه های هلو و بادام شبیه به هم هستند با این تفاوت که روی شاخه های هلو زخم ها معمولاً بزرگتر دو صمغ زدگی آن ها بیشتر است. روی شاخه های زردآلو زخم های ارغوانی به قطر چند میلی متر تشکیل می شود. روی شاخه های آلو و گوجه علائمی بروز پیدا نمی کند.
wiki: بیماری غربالی