بیس لاین ( انگلیسی: Bassline ) اصطلاحی در موسیقی است که در سبک های گوناگون آن چون بلوز، جاز، فانک، داب، الکترونیک، فولک معاصر و موسیقی کلاسیک کاربرد دارد و به بخش زمینه ای بَـم یا خط نواخته شده ( در جاز و برخی از اشکال موسیقی عامه پسند ) توسط یک ساز فراهم کنندهٔ ریتم همچون گیتار بیس، کنترباس، ویولنسل، توبا، پیانو، ارگ هموند، ارگ الکترونیک یا سینث سایزر گفته می شود.
در تک خوانی ها یا تک نوازی های بدون همراهی، بیس لاین با نواختن پائین ترین محدودهٔ صوتی ( Register ) از هر سازی فراهم می آید حال آنکه ملودی یا همراهی را با اجرای ساز در محدودهٔ صوتی متوسط یا بالا ارائه می کنند. در موردِ تک نوازی های پیانو و ارگ بادی باید گفت این سازها دارای محدودهٔ صوتی عالی هستند که می توان از آنها برای ایجاد صدای بَـم استفاده کرد.
با آنکه بیس لاین را با هر نوع سازی و در گستره صوتی وسیعی می توان اجرا کرد، اما معمولاً توسط سازهای بیس و گستره ای دست کم یک و نیم اکتاو پائین تر از کلید دو نواخته می شود.
در موسیقی کلاسیک، بیس لاین همیشه در نت نویسی برای نوازندگان نوشته می شود. در اجراهای ارکسترال بیس لاین توسط کنترباس و ویولنسل در بخش سازهای زهی، فاگوت و کنترفاگوت و کلارینت باس در بخش سازهای بادی و توبا و ترومبون باس در بخش سازهای بادی برنجی نواخته می شود. در موسیقی مجلسی وظیفهٔ اجرای بیس لاین با ویولنسل است.
در موسیقی رقص، موسیقی الکترونیک ( همچون الکترو، درام اند بیس و دابستپ ) ، موسیقی هاوس و موسیقی ترنس از بیس لاین استفاده فراوانی می گردد که نواختن آن معمولاً توسط سینث سایزرهای آنالوگ ( همچون رولند تی بی - ۳۰۳ و مینی موگ یا نرم افزارهای دیجیتال انجام می شود. ریک روبین تکنیک ایجاد بیس لاین را در موسیقی هیپ هاپ با طولانی تر کردن فروکاست تدریجی صدای طبل بزرگ در رولند تی آر - ۸۰۸ و تنظیم آن در گام های مختلف رواج داد. [ ۱]
در موسیقی فولک معاصر ( از فولک راک گرفته تا بلوز ) و موسیقی عامه پسند ( از پاپ و راک گرفته تا رگی و فانک ) نواختن بیس لاین بیشتر به عهدهٔ نوازندهٔ گیتار بیس است. در راکابیلی و بلوگرس، بیس لاین را نوازندهٔ کنترباس می نوازد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر تک خوانی ها یا تک نوازی های بدون همراهی، بیس لاین با نواختن پائین ترین محدودهٔ صوتی ( Register ) از هر سازی فراهم می آید حال آنکه ملودی یا همراهی را با اجرای ساز در محدودهٔ صوتی متوسط یا بالا ارائه می کنند. در موردِ تک نوازی های پیانو و ارگ بادی باید گفت این سازها دارای محدودهٔ صوتی عالی هستند که می توان از آنها برای ایجاد صدای بَـم استفاده کرد.
با آنکه بیس لاین را با هر نوع سازی و در گستره صوتی وسیعی می توان اجرا کرد، اما معمولاً توسط سازهای بیس و گستره ای دست کم یک و نیم اکتاو پائین تر از کلید دو نواخته می شود.
در موسیقی کلاسیک، بیس لاین همیشه در نت نویسی برای نوازندگان نوشته می شود. در اجراهای ارکسترال بیس لاین توسط کنترباس و ویولنسل در بخش سازهای زهی، فاگوت و کنترفاگوت و کلارینت باس در بخش سازهای بادی و توبا و ترومبون باس در بخش سازهای بادی برنجی نواخته می شود. در موسیقی مجلسی وظیفهٔ اجرای بیس لاین با ویولنسل است.
در موسیقی رقص، موسیقی الکترونیک ( همچون الکترو، درام اند بیس و دابستپ ) ، موسیقی هاوس و موسیقی ترنس از بیس لاین استفاده فراوانی می گردد که نواختن آن معمولاً توسط سینث سایزرهای آنالوگ ( همچون رولند تی بی - ۳۰۳ و مینی موگ یا نرم افزارهای دیجیتال انجام می شود. ریک روبین تکنیک ایجاد بیس لاین را در موسیقی هیپ هاپ با طولانی تر کردن فروکاست تدریجی صدای طبل بزرگ در رولند تی آر - ۸۰۸ و تنظیم آن در گام های مختلف رواج داد. [ ۱]
در موسیقی فولک معاصر ( از فولک راک گرفته تا بلوز ) و موسیقی عامه پسند ( از پاپ و راک گرفته تا رگی و فانک ) نواختن بیس لاین بیشتر به عهدهٔ نوازندهٔ گیتار بیس است. در راکابیلی و بلوگرس، بیس لاین را نوازندهٔ کنترباس می نوازد.
wiki: بیس لاین