بیت الحمد

[ویکی فقه] خانه ای که از هنگام ولادت حضرت مهدی (علیه السّلام) چراغی در آن روشن شده بیت الحمد گویند.
«بیت» در لغت به معنای خانه و «حمد» به معنای ستایش و ثنا است. این واژه در بعضی از روایات، به کاررفته و به عنوان جایگاهی مربوط به حضرت مهدی (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) معرفی شده است.
چراغ هدایت بشر
مفضل گوید: شنیدم امام صادق (علیه السّلام) فرمود:همانا برای صاحب این امر، خانه ای است که بدان بیت الحمد می گویند.در آن، چراغی هست که از هنگام ولادت روشنی می بخشد و تا روزی که با شمشیر قیام می کند، خاموش نخواهد شد. («انّ لصاحب هذا الامر بیتا یقال له بیت الحمد فیه سراج یزهر منذ ولد الی یوم یقوم بالسّیف لایطفأ» )جایگاه این خانه و چگونگی روشنایی آن، به روشنی بیان نشده است؛ ولی احتمال می رود مقصود، معنایی کنایی باشد یعنی با ولادت آخرین حجّت الهی، چراغ هدایت بشر با فروغی هرچه بیشتر، به پرتوافشانی پرداخته و زمین را از نور وجود خود آکنده ساخته است.این روایت با همین مضمون از امام باقر (علیه السّلام) نیز نقل شده است.