بیابان اردوس یک منطقه بیابانی / استپی در شمال غربی چین است که جزوی از استان اوردوس شهر در منطقه خودمختار مغولستان داخلی ( مرکز حدوداً ) . ۳۹° شمالی ۱۰۹° شرقی / ۳۹°شمالی ۱۰۹°شرقی / 39; 109 ) به شمار می آید. مساحت آن تقریباً ۹۰٬۶۵۰ کیلومتر مربع ( ۳۵٬۰۰۰ مایل مربع ) و شامل دو بیابان فرعی است: هفتمین صحرای بزرگ چین، صحرای Kubuqi، در شمال. و هشتمین بیابان بزرگ چین، صحرای مو اوس، در جنوب. خاک صحرای اوردوس که بین منطقه قابل کشت هتائو در شمال و فلات لس در جنوب قرار دارد، عمدتاً مخلوطی از خاک رس خشک و ماسه است و در نتیجه برای کشاورزی مناسب نیست.
بیابان اردوس تقریباً به طور کامل در باختر، شمال و خاور توسط یک خم مستطیل شکل بزرگ از رودخانه زرد میانی به نام حلقه اوردوس احاطه شده است. رشته کوه ها بیابان اردوس را از صحرای گبی در شمال و شرق رودخانه زرد جدا می کند. زنجیره های کوهستانی که اردوس را از گبی مرکزی در شمال خم بزرگ رودخانه زرد جدا می کند عبارتند از: کارا - نارین - اولا، شیتنولا و کوه های یین که به انتهای جنوبی کوه های خینگان بزرگ متصل می شوند. . [ ۱] در جنوب و شرق، دیوار بزرگ چین، اردوس را از زمین های حاصلخیز لس جدا می کند. اردوس بخش جنوبی مغولستان داخلی، منطقه خودمختار چین نینگ شیا، یک نهاد خودمختار چین؛ و استان های شانشی و گانسو چین را پوشش می دهد.
این بیایان کمتر از ۲۵۰ میلی متر بارندگی سالانه دریافت می کند که بیشتر آن به صورت رعد و برق تابستانی است. این منطقه دارای دریاچه های نمک فراوان و نهرهای متناوب است. زمستان ها سرد است و بادهای سردی از شمال و غرب به منطقه می وزد و دمای ژانویه از −۱۳ تا −۱۰ درجه سلسیوس ( ۹ تا ۱۴ درجه فارنهایت ) متغیر است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیابان اردوس تقریباً به طور کامل در باختر، شمال و خاور توسط یک خم مستطیل شکل بزرگ از رودخانه زرد میانی به نام حلقه اوردوس احاطه شده است. رشته کوه ها بیابان اردوس را از صحرای گبی در شمال و شرق رودخانه زرد جدا می کند. زنجیره های کوهستانی که اردوس را از گبی مرکزی در شمال خم بزرگ رودخانه زرد جدا می کند عبارتند از: کارا - نارین - اولا، شیتنولا و کوه های یین که به انتهای جنوبی کوه های خینگان بزرگ متصل می شوند. . [ ۱] در جنوب و شرق، دیوار بزرگ چین، اردوس را از زمین های حاصلخیز لس جدا می کند. اردوس بخش جنوبی مغولستان داخلی، منطقه خودمختار چین نینگ شیا، یک نهاد خودمختار چین؛ و استان های شانشی و گانسو چین را پوشش می دهد.
این بیایان کمتر از ۲۵۰ میلی متر بارندگی سالانه دریافت می کند که بیشتر آن به صورت رعد و برق تابستانی است. این منطقه دارای دریاچه های نمک فراوان و نهرهای متناوب است. زمستان ها سرد است و بادهای سردی از شمال و غرب به منطقه می وزد و دمای ژانویه از −۱۳ تا −۱۰ درجه سلسیوس ( ۹ تا ۱۴ درجه فارنهایت ) متغیر است.
wiki: بیابان اردوس