بی وزنی

جاذبه نیرویی است که تمام اشیا و موجودات روی زمین را به سمت زمین جذب می کند. این نیرو اشیای مسطح کره را نگه داشته و از شناور شدن آن ها در فضا جلوگیری می کند. جاذبه به اشیا و نیز بدن ما وزن می دهند. با دور شدن از زمین نیز نیروی جاذبه کاهش می یابد. در فضا این نیرو بسیار کم است. جاذبه سبب وزن می شود به همین دلیل در فضا که جاذبه وجود ندارد بی وزنی کامل پدیدار می شود. عامل بی وزنی زندگی فضانورد را دچار اشکال می کند. اگر وی تصمیم به حرکت بگیرد، پایش از روی زمین بلند شده و شناور خواهد ماند. چنانچه مایع را درون ظرف بریزد از کناره ان خواهد ریخت ابزارها و سایر وسایل در فضا غوطه ور می مانند. چند هفته در بی وزنی بر چگونگی کارکرد اندام بدن تأثیر می گذارد. فضانوردان برای زندگی در شرایط بی وزنی دارای وسایل مخصوصی هستند. [ ۱]
در شرایط زمینی فشار داده شده بر یک سطح در نتیجه عمل نیروی جاذبه یا گرانشی پدید می آید؛ ولی مردم غالباً فکر می کنند که این فشار دقیقاً همان نیرویی است که به وسیلهٔ آن، جسمی به زمین جذب می گردد. اگر چنین موردی واقعاً صحت داشت، ما شاهد بی وزنی فضاپیمائی که به ماه حرکت می کند، نبودیم؛ زیرا سفینه در هر نقطه روی مدار تحت تأثیر گرانش زمین قرار دارد. به طور کلی به زحمت می توان نقطه ای را در فضا پیدا نمود که برآیند نیروهای گرانشی در آن صفر باشد. باید متذکر شد که فشار به وسیلهٔ نیروهای دیگر جز نیروی گرانشی نیز پدید می آید و یکی از آن شتاب می باشد. نیروی گرانشی برای جسمی که به حال سکون بر روی سطح زمین قرار دارد، واقعاً با وزن جسم برابر می باشد؛ ولی این فقط یک حالت خاص می باشد.
بدن انسان بر سطح فشار معینی وارد می کند؛ ولی مطابق قانون سوم نیوتن سطح زمین کاملاً همان مقدار فشار را متقابلاً از پایین به بدن انسان وارد می سازد. این نیروی مقاومت، عکس العمل نامیده می شود. نیروهای گرانشی بر سطح و نیروی عکس العمل برخود جسم اثر می گذارد. بدین ترتیب، گرانش بر جسم اعمال می گردد نه بر سطح. مفهوم مطلب آن است که این نیرو کاملاً با فشاری که بر سطح وارد می گردد، تفاوت دارد.
مفهوم اضافه وزن از نظر فیزیکی این است که تمام یک جسم به طور همزمان شتاب پیدا نمی کند. نیرویی که بر یک جسم اعمال می گردد به عنوان مثال نیروی گرانشی موتور موشک در بخش نسبتاً کوچکی از سطح آن اثر می گذارد. تمام نقاط دیگر این جسم، شتاب را به صورت تغییر یافته و با تأخیر دریافت می کنند. مانند آن است که جسم در ضمن فشرده شدن به تکیه گاهش پهن شود.

بی وزنی (فیلم). بی وزنی فیلمی به نویسندگی و کارگردانی مهدی فرد قادری و به تهیه کنندگی مرتضی شایسته محصول سال ۱۳۹۷ می باشد. این فیلم سینمایی، دومین فیلم بلند مهدی فرد قادری پس از «جاودانگی» است. این فیلم در چندین جشنوارهٔ بین المللی در اروپا و آمریکا به نمایش در آمده است. این فیلم سینمایی در بهمن ماه ۱۳۹۸ اکران خود را در سینماهای ایران آغاز کرد اما تنها چند روز پس از آغاز اکران، سینماها به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شدند[ ۱] و اکران این فیلم هم متوقف گردید. [ ۲] [ ۳]
فیلم قصه ای زنانه دارد و در یک شب عروسی و روز بعد از آن روایت می شود که داماد مراسم را ترک کرده است. [ ۴]
«بی وزنی» مبتنی بر پلان های طولانی ساخته شده است. مهدی فرد قادری نخستین فیلم بلند خود را با عنوان «جاودانگی» در یک پلان ۱۴۵ دقیقه ای بدون کات، کارگردانی کرد.
«بی وزنی» دومین فیلم سینمایی این کارگردان تجربه گرا، با استفاده از نماهای طولانی و جابه جایی زمان روایت می شود. [ ۵]
مهدی فرد قادری در مصاحبه ای اعلام کرد این فیلم را متاثر از ادبیات رئالیسم جادویی و آثار گابریل گارسیا مارکز و خوان رولفو ساخته است.
مهدی ایل بیگی مدیر فیلمبرداری هنگام کار با پهپاد از ناحیه انگشت دچار آسیب شد. [ ۱۱]

بی وَزْنی (weightlessness)
فقدان ظاهری وزن جسم در سقوط آزاد. فضانوردانی که در سفینه های در حال گردش به دور زمین به سر می برند، چون همواره در حال سقوط آزاد در میدان گرانشی زمین هستند، هیچ وزنی را حس نمی کنند (البته، این بدان علت نیست که در فاصله ای فراتر از حوزۀ اثرگذاری گرانش زمین به سر می برند). در آسانسوری که آزادانه در حال سقوط است یا در هواپیمایی که مسیر سقوط آزاد را می پیماید، مشابه این پدیده را می توان حس کرد.