جانداران بی هوازی تحمل کنندهٔ هوا از تخمیر برای تولید آدنوزین تری فسفات استفاده می کنند. آن ها از اکسیژن استفاده نمی کنند، اما می توانند از خود در برابر مولکول های فعال اکسیژن محافظت کنند. در مقابل، بی هوازی های اجباری می توانند توسط مولکول های اکسیژن فعال آسیب ببینند. [ نیازمند منبع]
سه دسته جاندار بی هوازی وجود دارد. هوازی های اجباری برای رشد به اکسیژن نیاز دارند، بی هوازی های اجباری توسط اکسیژن آسیب می بینند. گروه تحمل کنندگان هوا نمی توانند از اکسیژن استفاده کنند اما حضور آن را تحمل می کنند و بی هوازی های اختیاری در صورت وجود اکسیژن از آن استفاده می کنند اما می توانند بدون آن نیز رشد کنند. [ نیازمند منبع]
بیشتر بی هوازی های تحمل کنندهٔ هوا دارای سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز ( غیر کاتالاز ) هستند اما کاتالاز ندارند. [ ۱] به طور خاص، آن ها ممکن است از یک سیستم NADH اکسیداز / NADH پراکسیداز ( NOX/NPR ) یا یک سیستم گلوتاتیون پراکسیداز استفاده کنند. [ ۲] نمونه ای از بی هوازی های تحمل کنندهٔ هوا، کوتیباکتریوم آکنه است. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسه دسته جاندار بی هوازی وجود دارد. هوازی های اجباری برای رشد به اکسیژن نیاز دارند، بی هوازی های اجباری توسط اکسیژن آسیب می بینند. گروه تحمل کنندگان هوا نمی توانند از اکسیژن استفاده کنند اما حضور آن را تحمل می کنند و بی هوازی های اختیاری در صورت وجود اکسیژن از آن استفاده می کنند اما می توانند بدون آن نیز رشد کنند. [ نیازمند منبع]
بیشتر بی هوازی های تحمل کنندهٔ هوا دارای سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز ( غیر کاتالاز ) هستند اما کاتالاز ندارند. [ ۱] به طور خاص، آن ها ممکن است از یک سیستم NADH اکسیداز / NADH پراکسیداز ( NOX/NPR ) یا یک سیستم گلوتاتیون پراکسیداز استفاده کنند. [ ۲] نمونه ای از بی هوازی های تحمل کنندهٔ هوا، کوتیباکتریوم آکنه است. [ ۳]
wiki: بی هوازی تحمل کننده هوا