بی طرفی شبکه، بی طرفی اینترنت، یا بی طرفی نت ( انگلیسی: net neutrality ) اصلی است مبنی بر این که رساننده های خدمات اینترنتی باید با همهٔ داده ها در اینترنت به نحو یکسان رفتار کنند و بر اساس کاربر، محتوا، سایت، پلتفرم، اپلیکیشن، نوع ابزار الصاق شده یا نحوهٔ مخابرات تبعیض قائل نشوند. [ ۲] برای مثال طبق این اصل خدمت دهندگان اینترنت نباید برای داده های متفاوت بهای متفاوت مطالبه کنند. [ ۳]
لفظ «بی طرفی نت» را تیم وو استاد حقوق رسانهٔ دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۰۳ میلادی برای اولین بار به کار برد. [ ۴] [ ۵]
هواداران بی طرفی شبکه استدلال می کنند که یک شبکهٔ بی طرف به رشد آزادی بیان و مشارکت دموکراتیک در اینترنت کمک می کند. [ نیازمند منبع] سناتور ایالت مینه سوتای ایالات متحده، ال فرنکن، بی طرفی شبکه را مسئله ای مربوط به متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، که اجازهٔ محدود کردن آزادی بیان را نمی دهد، می داند. [ ۶]
در ایالات متحده، بی طرفی شبکه موضوع اختلاف میان رساننده های خدمات اینترنتی و کاربران از دهه ۱۹۹۰ بوده است. تا سال ۲۰۱۵ هیچ حمایت حقوقی روشنی برای بی طرفی شبکه برقرار نبود. [ ۷] [ ۸]
در خلال سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶، شرکت های حامی دو طرف محتاطانه در کنگره لابی می کردند. [ ۹] بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ پنج تلاش برای تصویب قوانینی دربردارنده بیطرفی شبکه در کنگره شکست خورد. این تلاش ها در پی ممنوع کردن تبعیض قیمت از طریق اعمال قیمت های متغیر از سوی رساننده های خدمات اینترنتی مبتنی بر سطح کیفیت خدمات بود. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲]
در آوریل ۲۰۱۴، کمیسیون ارتباطات فدرال ( FCC ) پیش نویس جدیدی از مقررات را طرح کرد که به رساننده های خدمات اینترنت اجازه می داد که به فراهم کنندگان محتوا امکان بهره برداری از مسیرهای پرسرعت تر برای ارسال محتوا را می داد. [ ۱۳] در ماه مه ۲۰۱۴، FCC دو گزینه را مدنظر قرار داد: نخست، اجازه استفاده از مسیرهای پهن باند سریع و آهسته؛ دوم، دسته بندی مجدد پهن باند به عنوان خدمات ارتباطی به گونه ای که بیطرفی شبکه حفظ شود. [ ۱۴] در نوامبر ۲۰۱۴، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، گزینه دوم را توصیه کرد. [ ۱۵] در ژانویه ۲۰۱۵، جمهوریخواهان لایحه ای را در مجلس نمایندگان ایالات متحده طرح کردند که هرچند بیطرفی شبکه را می پذیرفت اما FCC را از اعمال مقررات بیشتر بر ISPها بازمی داشت. [ ۱۶] در فوریه ۲۰۱۵، FCC به نفع بی طرفی شبکه مقررات گذاری کرد. بدین ترتیب، ارتباطات پهن باند را به عنوان خدمات ارتباطاتی نوع II در قانون ارتباطات ۱۹۳۴ دسته بندی کرد که طبق آن فراهم کننده دسترسی به اینترنت «حامل های عمومی» محسوب می شود و نه «فراهم کننده اطلاعات». [ ۱۷] [ ۱۸] [ ۱۹] [ ۲۰] [ ۱۷] [ ۲۱] [ ۲۲] [ ۲۳] [ ۲۴] این مقررات از ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵ لازم الاجرا شد. [ ۲۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلفظ «بی طرفی نت» را تیم وو استاد حقوق رسانهٔ دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۰۳ میلادی برای اولین بار به کار برد. [ ۴] [ ۵]
هواداران بی طرفی شبکه استدلال می کنند که یک شبکهٔ بی طرف به رشد آزادی بیان و مشارکت دموکراتیک در اینترنت کمک می کند. [ نیازمند منبع] سناتور ایالت مینه سوتای ایالات متحده، ال فرنکن، بی طرفی شبکه را مسئله ای مربوط به متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا، که اجازهٔ محدود کردن آزادی بیان را نمی دهد، می داند. [ ۶]
در ایالات متحده، بی طرفی شبکه موضوع اختلاف میان رساننده های خدمات اینترنتی و کاربران از دهه ۱۹۹۰ بوده است. تا سال ۲۰۱۵ هیچ حمایت حقوقی روشنی برای بی طرفی شبکه برقرار نبود. [ ۷] [ ۸]
در خلال سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶، شرکت های حامی دو طرف محتاطانه در کنگره لابی می کردند. [ ۹] بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ پنج تلاش برای تصویب قوانینی دربردارنده بیطرفی شبکه در کنگره شکست خورد. این تلاش ها در پی ممنوع کردن تبعیض قیمت از طریق اعمال قیمت های متغیر از سوی رساننده های خدمات اینترنتی مبتنی بر سطح کیفیت خدمات بود. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲]
در آوریل ۲۰۱۴، کمیسیون ارتباطات فدرال ( FCC ) پیش نویس جدیدی از مقررات را طرح کرد که به رساننده های خدمات اینترنت اجازه می داد که به فراهم کنندگان محتوا امکان بهره برداری از مسیرهای پرسرعت تر برای ارسال محتوا را می داد. [ ۱۳] در ماه مه ۲۰۱۴، FCC دو گزینه را مدنظر قرار داد: نخست، اجازه استفاده از مسیرهای پهن باند سریع و آهسته؛ دوم، دسته بندی مجدد پهن باند به عنوان خدمات ارتباطی به گونه ای که بیطرفی شبکه حفظ شود. [ ۱۴] در نوامبر ۲۰۱۴، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، گزینه دوم را توصیه کرد. [ ۱۵] در ژانویه ۲۰۱۵، جمهوریخواهان لایحه ای را در مجلس نمایندگان ایالات متحده طرح کردند که هرچند بیطرفی شبکه را می پذیرفت اما FCC را از اعمال مقررات بیشتر بر ISPها بازمی داشت. [ ۱۶] در فوریه ۲۰۱۵، FCC به نفع بی طرفی شبکه مقررات گذاری کرد. بدین ترتیب، ارتباطات پهن باند را به عنوان خدمات ارتباطاتی نوع II در قانون ارتباطات ۱۹۳۴ دسته بندی کرد که طبق آن فراهم کننده دسترسی به اینترنت «حامل های عمومی» محسوب می شود و نه «فراهم کننده اطلاعات». [ ۱۷] [ ۱۸] [ ۱۹] [ ۲۰] [ ۱۷] [ ۲۱] [ ۲۲] [ ۲۳] [ ۲۴] این مقررات از ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵ لازم الاجرا شد. [ ۲۵]
wiki: بی طرفی شبکه