بی حس کننده موضعی

بی حس کننده های موضعی داروهایی هستند که به صورت موقت از حس درد جلوگیری می کنند. علاوه بر ممانعت از حس درد معمولاً زمانی که این داروها در مسیر یک عصب قرار می گیرند می توانند به خوبی فلج عضلانی ایجاد کنند.
بی حس کننده موضعی از نظر ساختاری جز مشتقات کوکائین می باشند و از این رو پسوند همه آن ها نیز کائین می باشد. تفاوت این داروها با کوکائین در این است که این داروها برخلاف کوکائین قابلیت سوءاستفاده پایینی دارند و انقباض عروقی و فشار خون بالا ایجاد نمی کنند.
بی حس کننده های موضعی در دو دسته متفاوت قرار دارند: آمید و استر.
بی حس کننده موضعی در تکنیک های مختلف بی حسی موضعی استفاده می شود که این روش ها عبارتند از:
• بی حسی سطحی
• بلاک عصبی
• بی حسی ارتشاحی
• اسپاینال
• اپیدورال
درد می تواند در طی ضربه، جراحی، عفونت، اختلال در گردش خون و بسیاری از شرایط دیگر از جمله آسیب به بافت بدن ایجاد شود. در یک محیط درمانی مطلوب این است که درد را کاهش دهند و از طول کشیدن درد و مزمن شدن آن جلوگیری کنند. کاهش درد موجب آسودگی و راحتی بیمار می شود، کاهش درد می تواند سبب کاهش آسیب های فیزیولوژیکی شود که عدم درمان آن عواقب بدی برای بیمار خواهد داشت. درد حاد می تواند به وسیله استفاده از مسکن ها تسکین یابد اما با استفاده از بی حسی منطقه ای می توان دردهای شدید را به خوبی با کمترین عوارض تسکین داد. برای رسیدن به این هدف بی حس کننده موضعی به وسیله تزریق مکرر یا با استفاده از پمپ تزریق از طریق کاتتر بی حسی مطلوب را ایجاد می کند. دوزهای پایین بی حس کننده موضعی می تواند مقداری ضعف عضلانی ایجاد کند اما مانع از حرکت بیمار نخواهد شد. بعضی از مواردی که می توان از بی حس کننده موضعی استفاده کرد عبارتند از:
• درد زایمان ( اپیدورال، بلاک عصبی پودندال )
• درد بعد از عمل جراحی ( اپیدورال، بلاک اعصاب محیطی )
• درد ناشی از ضربه ( بلاک اعصاب محیطی، اپیدورال )
درد مزمن بیماری پیچیده و اغلب جدی است که نیاز به تشخیص و درمان توسط یک متخصص در طب درد است. داروهای بی حس کننده موضعی می تواند بارها و بارها و به صورت مداوم در ترکیب با داروهای مخدر، داروهای غیراستروئیدی و داروهای ضدتشنج برای کاهش درد مزمن استفاده کرد.
تقریباً می توان هر بخشی از بدن را به وسیله بی حسی منطقه ای، بی حس کرد تا مورد عمل جراحی قرار بگیرد. با این حال تعداد روش های محدودی در کلینیک ها استفاده می شود. گاهی برای اینکه بیمار آرام تر باشد و بتواند عمل جراحی را به خوبی تحمل کند روش های بی حسی با بیهوشی عمومی یا آرام بخشی ترکیب می شود. بعضی از انواع اعمال جراحی که می توان تحت انواع بی حسی آن را انجام داد به شرح زیر است:[ ۱]