بچه ها در آمریکا. «بچه ها در آمریکا» ( به انگلیسی: Kids in America ) ترانه ای از کیم وایلد و اولین تک آهنگ از اولین آلبوم استودیویی اوست که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد. موسیقی این قطعه را ریکی وایلد ( برادر کیم وایلد ) نوشته و شعر آن سرودهٔ پدرش مارتی وایلد است.
ریکی وایلد که از درس و مدرسه متنفر بود، در ۱۷ سالگی تحصیل را رها کرد و شروع به نوشتن آهنگ کرد تا شانسش را با شرکت های ضبط موسیقی بیازماید. پس از آن که بخت به ریکی روی آورد و مورد توجه میکی ماست ( بنیان گذار رَک رکوردز ) قرار گرفت، خواهرش را هم با خود برد تا با ماست ملاقات کند. کیم وایلد به خاطر می آورد برای آن جلسه بهترین شلوار پانکی مِشکی و قرمزش را پوشیده بود و موهای تازه بلوندکرده ای داشت که به گفتهٔ یکی از معلمانش، خلاقانه ترین کاری بود که در مدرسهٔ هنر انجام داده بود. وایلد خیلی سریع نظر میکی ماست را به خود جلب کرد و او از ریکی خواست که آهنگی برای کیم وایلد بنویسد. [ ۲]
ریکی در یک آخر هفته با یک کیبورد WASP در خانه شان در هرتفوردشر موسیقی «بچه ها در آمریکا» را ساخت. او این کار را در اتاق خوابش که کنار اتاق وایلد بود انجام می داد و سر و صداهایی که ایجاد می کرد خواهرش را کلافه کرده بود. آن صدای آزاردهنده همان ریتم تپنده ای بود که بعداً به عنوان اینتروی «بچه ها در آمریکا» استفاده شد. به گفتهٔ وایلد، ریکی در آن زمان دائماً به موسیقی هایی مثل اولتراوکس، جان فاکس، گری نیومن، اسکیدز، سکس پیستولز، کلش و کرافت ورک گوش می داد و دوست داشت کاری شبیه آن ها بسازد. [ ۳]
پس از آن ریکی موسیقی اش را در یک استودیوی محلی که توسط اعضای گروه پراگرسیو راک اینِد اداره می شد ضبط کرد و از پدرش خواست برای آن شعری بنویسد. به گفتهٔ وایلد پدرش با فانتزی بهتر بودن همه چیز در آمریکا شعر را نوشت که البته برای نسل او این نگرش درست به نظر می آمد. [ ۳]
در فیلم های آمریکایی همه رانندگی می کردند، میلک شیک می نوشیدند و همبرگر می خورند. کارهایی که ما در بریتانیا انجام نمی دادیم… زمانی که الویس و راک اند رول از آمریکا وارد بریتانیا شد، نسلی از بچه ها مخاطبش بود که والدینشان با جنگ و جیره بندی سر و کار داشتند و همهٔ آنها در شرایط بسیار بدی بزرگ شده بودند. با ظهور راک اند رول، بچه ها دوباره یک چیز عالی پیدا کرده بودند که با آن رویاپردازی کنند… از آنجا بود که عشق بزرگ برای پدرم شروع شد، به محض شنیدن یکی از کارهای الویس پرسلی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفریکی وایلد که از درس و مدرسه متنفر بود، در ۱۷ سالگی تحصیل را رها کرد و شروع به نوشتن آهنگ کرد تا شانسش را با شرکت های ضبط موسیقی بیازماید. پس از آن که بخت به ریکی روی آورد و مورد توجه میکی ماست ( بنیان گذار رَک رکوردز ) قرار گرفت، خواهرش را هم با خود برد تا با ماست ملاقات کند. کیم وایلد به خاطر می آورد برای آن جلسه بهترین شلوار پانکی مِشکی و قرمزش را پوشیده بود و موهای تازه بلوندکرده ای داشت که به گفتهٔ یکی از معلمانش، خلاقانه ترین کاری بود که در مدرسهٔ هنر انجام داده بود. وایلد خیلی سریع نظر میکی ماست را به خود جلب کرد و او از ریکی خواست که آهنگی برای کیم وایلد بنویسد. [ ۲]
ریکی در یک آخر هفته با یک کیبورد WASP در خانه شان در هرتفوردشر موسیقی «بچه ها در آمریکا» را ساخت. او این کار را در اتاق خوابش که کنار اتاق وایلد بود انجام می داد و سر و صداهایی که ایجاد می کرد خواهرش را کلافه کرده بود. آن صدای آزاردهنده همان ریتم تپنده ای بود که بعداً به عنوان اینتروی «بچه ها در آمریکا» استفاده شد. به گفتهٔ وایلد، ریکی در آن زمان دائماً به موسیقی هایی مثل اولتراوکس، جان فاکس، گری نیومن، اسکیدز، سکس پیستولز، کلش و کرافت ورک گوش می داد و دوست داشت کاری شبیه آن ها بسازد. [ ۳]
پس از آن ریکی موسیقی اش را در یک استودیوی محلی که توسط اعضای گروه پراگرسیو راک اینِد اداره می شد ضبط کرد و از پدرش خواست برای آن شعری بنویسد. به گفتهٔ وایلد پدرش با فانتزی بهتر بودن همه چیز در آمریکا شعر را نوشت که البته برای نسل او این نگرش درست به نظر می آمد. [ ۳]
در فیلم های آمریکایی همه رانندگی می کردند، میلک شیک می نوشیدند و همبرگر می خورند. کارهایی که ما در بریتانیا انجام نمی دادیم… زمانی که الویس و راک اند رول از آمریکا وارد بریتانیا شد، نسلی از بچه ها مخاطبش بود که والدینشان با جنگ و جیره بندی سر و کار داشتند و همهٔ آنها در شرایط بسیار بدی بزرگ شده بودند. با ظهور راک اند رول، بچه ها دوباره یک چیز عالی پیدا کرده بودند که با آن رویاپردازی کنند… از آنجا بود که عشق بزرگ برای پدرم شروع شد، به محض شنیدن یکی از کارهای الویس پرسلی.
wiki: بچه ها در آمریکا