بوی ریحان بهشتی

[ویکی فقه] بوی ریحان بهشتی (قرآن). ریحان به معنای همان گیاه خوشبو است ، اما بهشتی آن ، که در هنگام مرگ آن را برای مقربین می آورند همینکه آن را بویید از دنیا می رود.
قرآن در باب استشمام بوی ریحان بهشتی از مقربان، به هنگام مرگ می فرماید: «فاما ان کان من المقربین• فروح وریحان وجنت نعیم»،اما اگر او از مقربان باشد، در روح و ریحان و بهشت پرنعمت است.
← مراد از ریحان
۱. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۸۸.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بوی ریحان بهشتی».
...