بوکارامانگا ( به اسپانیایی: Bucaramanga ) ، مرکز سانتاندر[ ۱] در کشور کلمبیا می باشد.
این شهر هفتمین ناحیه شهری پر جمعیت کلمبیا محسوب شده و بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۵ جمعیتی معادل ۵۵۳۰۴۶ نفر و با احتساب سایر نواحی شهری ۹۷۹۰۴۰ نفر را داراست. جمعیت این ناحیه از دهه ۱۹۶۰ رشد شدیدی به خصوص در نواحی شهری داشته است.
در دهه اخیر، صنایع محلی، به خصوص پارچه و کفش، کشمکش زیادی در مقابله با واردات قانونی و قاچاق پیدا کردهاند. این شهر مرکز انستیتوی نفت کلمبیا ( ICP ) ، شاخه تحقیقاتی کمپانی نفتی ایالتی ( Ecopetrol ) و کمپانی گاز طبیعی کلمبیا ( Ecogas ) می باشد.
خیرون[ ۲] اولین و پراهمیتترین شهری است که توسط استعمارگران اسپانیایی در این ناحیه ایجاد گردید و بوکارامانگا که در سال ۱۶۲۲ ایجاد شد تا اوایل دهه ۱۸۶۰ نتوانست از لحاظ جمعیت یا اهمیت اقتصادی بر شهر خیرون پیشی بگیرد. در سال های دهه ۱۸۶۰ تا ۱۸۷۰ این شهر تعدادی تاجر و ماجراجوی آلمانی را که مشهورترینشان فردی به نام گئورگ ون لنگرک[ ۳] بود را جذب خود ساخت و سرانجام کشمکش و بحران بین مهاجرین جدید و تجار محلی در سال ۱۸۷۹ زبانه کشید. در پی سازماندهی مجدد سیاسی در سال ۱۸۸۶، بوکارامانگا جایگزین شهر سوکوررو[ ۴] ، به عنوان مرکز بخش گردید. این ناحیه در پی جنگهای شهری سال های ۱۹۰۲ - ۱۸۹۹ که به جنگ هزار روزه مشهور است، به ویرانی کشیده شد و بدینسان رشد بوکارامانگا تقریباً در اوایل نیمه اول قرن بیستم صورت گرفت.
بوکارامانگا در فلات کردیلرای شرقی[ ۵] واقع در سلسله کوههای آند کلمبیا قرار گرفته است. بسیاری از ساکنین این شهر زمین های ناپایداری را که در سرازیری منتهی به زمین های مسطح ( Meseta ) قرار دارد را اشغال کرده اند. این شهر در موقعیت جغرافیایی N۰۷°۰۸’ , W۷۳°۰۸’ قرار گرفته است. نواحی شهری رسمی این ناحیه عبارتند از: خیرون[ ۲] ، پیده کوستا[ ۶] و فلوریدابلانکا[ ۷] می باشد اما لبریخا[ ۸] در کنار فرودگاه بوکارامانگا بوده و معمولاً در ارتباط با قسمتی از بوکارامانگای بزرگ محسوب می شود. تمامی این چهار منطقه شهری، با وجود شهرنشینی امروزی، دارای نواحی روستایی وسیعی می باشند.
پرچم شهری بوکارامانگا توسط فردی با نام گوستاو گومز مخیا[ ۹] طراحی شده است. این پرچم از دو نوار سبز رنگ در زمینه ای زرد تشکیل یافته است. در وسط این پرچم دایره ای توپر آبی رنگی با حاشیه قرمز قرار گرفته که در وسط آن ستارهٔ چهار پر سفید رنگی نقش بسته است. در حاشیه قرمز رنگ دایره این نوشته به چشم می خورد: «در زیر آسمان لاجوردیش و در پناه خون بخشاینده پسرش، بوکارامانگا در چهار کران سرزمین مادریش گشوده شده است. » ( ایبان ساچه[ ۱۰] ، بیست و سوم مارس ۲۰۰۱ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین شهر هفتمین ناحیه شهری پر جمعیت کلمبیا محسوب شده و بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۵ جمعیتی معادل ۵۵۳۰۴۶ نفر و با احتساب سایر نواحی شهری ۹۷۹۰۴۰ نفر را داراست. جمعیت این ناحیه از دهه ۱۹۶۰ رشد شدیدی به خصوص در نواحی شهری داشته است.
در دهه اخیر، صنایع محلی، به خصوص پارچه و کفش، کشمکش زیادی در مقابله با واردات قانونی و قاچاق پیدا کردهاند. این شهر مرکز انستیتوی نفت کلمبیا ( ICP ) ، شاخه تحقیقاتی کمپانی نفتی ایالتی ( Ecopetrol ) و کمپانی گاز طبیعی کلمبیا ( Ecogas ) می باشد.
خیرون[ ۲] اولین و پراهمیتترین شهری است که توسط استعمارگران اسپانیایی در این ناحیه ایجاد گردید و بوکارامانگا که در سال ۱۶۲۲ ایجاد شد تا اوایل دهه ۱۸۶۰ نتوانست از لحاظ جمعیت یا اهمیت اقتصادی بر شهر خیرون پیشی بگیرد. در سال های دهه ۱۸۶۰ تا ۱۸۷۰ این شهر تعدادی تاجر و ماجراجوی آلمانی را که مشهورترینشان فردی به نام گئورگ ون لنگرک[ ۳] بود را جذب خود ساخت و سرانجام کشمکش و بحران بین مهاجرین جدید و تجار محلی در سال ۱۸۷۹ زبانه کشید. در پی سازماندهی مجدد سیاسی در سال ۱۸۸۶، بوکارامانگا جایگزین شهر سوکوررو[ ۴] ، به عنوان مرکز بخش گردید. این ناحیه در پی جنگهای شهری سال های ۱۹۰۲ - ۱۸۹۹ که به جنگ هزار روزه مشهور است، به ویرانی کشیده شد و بدینسان رشد بوکارامانگا تقریباً در اوایل نیمه اول قرن بیستم صورت گرفت.
بوکارامانگا در فلات کردیلرای شرقی[ ۵] واقع در سلسله کوههای آند کلمبیا قرار گرفته است. بسیاری از ساکنین این شهر زمین های ناپایداری را که در سرازیری منتهی به زمین های مسطح ( Meseta ) قرار دارد را اشغال کرده اند. این شهر در موقعیت جغرافیایی N۰۷°۰۸’ , W۷۳°۰۸’ قرار گرفته است. نواحی شهری رسمی این ناحیه عبارتند از: خیرون[ ۲] ، پیده کوستا[ ۶] و فلوریدابلانکا[ ۷] می باشد اما لبریخا[ ۸] در کنار فرودگاه بوکارامانگا بوده و معمولاً در ارتباط با قسمتی از بوکارامانگای بزرگ محسوب می شود. تمامی این چهار منطقه شهری، با وجود شهرنشینی امروزی، دارای نواحی روستایی وسیعی می باشند.
پرچم شهری بوکارامانگا توسط فردی با نام گوستاو گومز مخیا[ ۹] طراحی شده است. این پرچم از دو نوار سبز رنگ در زمینه ای زرد تشکیل یافته است. در وسط این پرچم دایره ای توپر آبی رنگی با حاشیه قرمز قرار گرفته که در وسط آن ستارهٔ چهار پر سفید رنگی نقش بسته است. در حاشیه قرمز رنگ دایره این نوشته به چشم می خورد: «در زیر آسمان لاجوردیش و در پناه خون بخشاینده پسرش، بوکارامانگا در چهار کران سرزمین مادریش گشوده شده است. » ( ایبان ساچه[ ۱۰] ، بیست و سوم مارس ۲۰۰۱ )
wiki: بوکارامانگا