بومی گرایی

دانشنامه آزاد فارسی

بومی گرایی (nativism)
سیاست یا اعتقاد به حفظ منافع جمعیت بومی یک کشور یا اولویت آن بر منافع مهاجران. در ایالات متحدۀ امریکا، قوی ترین احساسات بومی گرایانه با موج های بزرگ مهاجرت اروپاییان در قرن نوزدهم به ساحل شرقی آن کشور و، تا اندازۀ کمتری، با ورود مهاجران چینی به ساحل غربی مقارن بود. برجسته ترین سازمان بومی گرای امریکا در قرن نوزدهم، حزب جاهلان بود که در آغاز دهۀ ۱۸۴۰ شکوفا و بار دیگر در دهۀ ۱۸۸۰ احیا شد. جنبش کوکلوکس کلان نیز دارای احساسات بومی گرایانۀ شدیدی است. در سال های پایانی قرن بیستم، به ویژه در اروپای غربی و بخش هایی از ایالات متحده، بومی گرایی رواج یافت.

پیشنهاد کاربران

بومی گرایی ( به انگلیسی: Nativism ) موضعی سیاسی است که خواستار وضعیت مطلوب تری برای ساکنان جاافتادهٔ یک ملت ( شهروندان خودخوانده ) در مقایسه با تازه رسیده ها و مهاجران است. بنا بر گفتهٔ فتزر، مخالفت با مهاجرت در بسیاری از کشورها به خاطر حفظ هویت ملی، فرهنگی، و مذهبی رواج یافته است. مطالعه بر روی این پدیده بالاخص در استرالیا، کانادا، نیوزیلند، آمریکا، و همچنین اروپا انجام گرفته چون نگرانی هایی بابت کاهش دستمزد بومیان کمتربرخوردار به خاطر افزایش مهاجرت مشاهده شده است. بومی گرایی اصطلاحی کلی برای اطلاق به «مخالفت با مهاجرت» بر اساس هراس از مهاجرانی است که ارزش های فرهنگی موجود را تحریف یا تخریب می کنند. در جوامعی که تعداد مهاجران بسیار بیشتر از بومیان اصلی باشد، جنبش های بومی گرایی می تواند به ادامهٔ حیات فرهنگی بومیان کمک کند.
...
[مشاهده متن کامل]

بومی گرایی در مجامع دانشگاهی، اصطلاحی فنی و پذیرفته شده است. با وجود این، این اصلاح از جانب باورمندان به این موضع سیاسی انکار می شود. دیندار می نویسد «بومی گرایان . . . خود را بومی گرا نمی خوانند چون این اصطلاح برای آن ها بار منفی دارد و آنان ترجیح می دهند که خود را وطن دوست بدانند». ضدمهاجرت اصلاح بی طرفانه تری برای اشاره به مخالفان مهاجرت است.

بومی گرایی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/بومی‌گرایی

بپرس