بوزون هیگز ( به انگلیسی: Higgs boson ) یا سازوکار BEH برگرفته از نامِ پیتر هیگز، معروف به ذرّهٔ خدا، یک ذره بنیادی اولیه دارای جرم است. مشاهده تجربی این ذره باعث شد دانشمندان بتوانند دربارهٔ چگونگی جرم دار شدن ماده توسط ذرات بنیادی بدون جرم دیگر، توضیح دهند. به طور خاص، بوزون هیگز، می تواند دلایلی برای تفاوت های بین فوتون که بدون جرم است و بوزون های W و Z که نسبتاً پرجرم هستند، ارائه کند. جرم ذرات بنیادی، تفاوت های بین الکترومغناطیس ( که توسط فوتون ها ایجاد می شود ) و نیروی هسته ای ضعیف ( که توسط بوزون های W و Z ایجاد می شود ) در ساختار میکروسکوپیک ( و به طبع ماکروسکوپیک ) ماده مؤثر هستند؛ بنابراین، بوزون هیگز یک مؤلفه بسیار مهم در دنیای ماده است.
در ۴ ژوئیه ۲۰۱۲ سرن ( CERN ) در سمیناری اعلام کرد، که یک بوزون معادل ۱۲۵ گیگا الکترون ولت در دو اسپکترومتر جداگانه کشف و مشاهده شده است. [ ۱]
براساس نظریه هیگز، کل جهان ما را میدان هیگز فرا گرفته است. برای این که تصوری از میدان داشته باشید، میدان آشناتر الکترومغناطیس را در نظر بگیرید. همه شما احتمالاً این آزمایش معروف را یا انجام داده اید یا دیده اید که یک آهن ربا را زیر یک کاغذ می گذاریم، روی کاغذ براده های آهن می ریزیم و می بینیم که این براده ها در مسیرهای مشخصی که خطوط میدان مغناطیسی هستند، قرار می گیرند. در واقع آهن ربا یک میدان مغناطیسی دارد که بر موادی که خاصیت فلزی دارند تأثیر می گذارد
براساس نظریه هیگز، مهم نیست اطراف یک جرم باشید یا جایی که فکر می کنید خلأ است؛ همه جا میدان هیگز وجود دارد. اگر می خواهید تصور بهتری از نوع حضور این میدان داشته باشید، یک آکواریوم را تصور کنید که پر از آب است. برای ماهی ای که درون این آکواریوم است شاید بقیه فضای آکواریوم خالی به نظر آید، اما می دانیم که مملو از ماده ای به نام آب است که این آب عمدتاً از ماده ای به نام مولکول آب یا H2O تشکیل شده است. میدان هیگز هم به همین ترتیب همه جا را دربر گرفته، ولی به جای مولکول های آب از ذره ای بنیادی به نام بوزون هیگز تشکیل شده است. این ذره بنیادی جرم مشخصی دارد و نسبتاً ذره سنگینی به شمار می رود، اما مهم تر از جرم خودش این ویژگی مهم را دارد که با ذرات بنیادی دیگر اطراف خودش واکنش نشان می دهد. مثل ذرات براده آهن که در میدان مغناطیسی واکنش نشان می دادند و در مسیرهای مشخصی قرار می گرفتند هر ذره با این بوزون های هیگز در حال واکنش دادن است. آنچه ذره هیگز را مهم می کند، این است که بر اساس این نظریه، نوع و قدرت واکنش بوزون های هیگز با مواد و ذرات بنیادی اطرافش معلوم می کند که آن ذره چقدر جرم داشته باشد؛ یعنی جرم الکترون به دلیل قدرت واکنش الکترون ها با بوزون هیگز است. اگر فوتون تقریباً بدون جرم است به این دلیل است که واکنشش با بوزون های هیگز بسیار ضعیف است و در عوض الکترون واکنش قوی تری دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۴ ژوئیه ۲۰۱۲ سرن ( CERN ) در سمیناری اعلام کرد، که یک بوزون معادل ۱۲۵ گیگا الکترون ولت در دو اسپکترومتر جداگانه کشف و مشاهده شده است. [ ۱]
براساس نظریه هیگز، کل جهان ما را میدان هیگز فرا گرفته است. برای این که تصوری از میدان داشته باشید، میدان آشناتر الکترومغناطیس را در نظر بگیرید. همه شما احتمالاً این آزمایش معروف را یا انجام داده اید یا دیده اید که یک آهن ربا را زیر یک کاغذ می گذاریم، روی کاغذ براده های آهن می ریزیم و می بینیم که این براده ها در مسیرهای مشخصی که خطوط میدان مغناطیسی هستند، قرار می گیرند. در واقع آهن ربا یک میدان مغناطیسی دارد که بر موادی که خاصیت فلزی دارند تأثیر می گذارد
براساس نظریه هیگز، مهم نیست اطراف یک جرم باشید یا جایی که فکر می کنید خلأ است؛ همه جا میدان هیگز وجود دارد. اگر می خواهید تصور بهتری از نوع حضور این میدان داشته باشید، یک آکواریوم را تصور کنید که پر از آب است. برای ماهی ای که درون این آکواریوم است شاید بقیه فضای آکواریوم خالی به نظر آید، اما می دانیم که مملو از ماده ای به نام آب است که این آب عمدتاً از ماده ای به نام مولکول آب یا H2O تشکیل شده است. میدان هیگز هم به همین ترتیب همه جا را دربر گرفته، ولی به جای مولکول های آب از ذره ای بنیادی به نام بوزون هیگز تشکیل شده است. این ذره بنیادی جرم مشخصی دارد و نسبتاً ذره سنگینی به شمار می رود، اما مهم تر از جرم خودش این ویژگی مهم را دارد که با ذرات بنیادی دیگر اطراف خودش واکنش نشان می دهد. مثل ذرات براده آهن که در میدان مغناطیسی واکنش نشان می دادند و در مسیرهای مشخصی قرار می گرفتند هر ذره با این بوزون های هیگز در حال واکنش دادن است. آنچه ذره هیگز را مهم می کند، این است که بر اساس این نظریه، نوع و قدرت واکنش بوزون های هیگز با مواد و ذرات بنیادی اطرافش معلوم می کند که آن ذره چقدر جرم داشته باشد؛ یعنی جرم الکترون به دلیل قدرت واکنش الکترون ها با بوزون هیگز است. اگر فوتون تقریباً بدون جرم است به این دلیل است که واکنشش با بوزون های هیگز بسیار ضعیف است و در عوض الکترون واکنش قوی تری دارد.
wiki: بوزون هیگز