بوزون هیگز

دانشنامه عمومی

بوزون هیگز ( به انگلیسی: Higgs boson ) یا سازوکار BEH برگرفته از نامِ پیتر هیگز، معروف به ذرّهٔ خدا، یک ذره بنیادی اولیه دارای جرم است. مشاهده تجربی این ذره باعث شد دانشمندان بتوانند دربارهٔ چگونگی جرم دار شدن ماده توسط ذرات بنیادی بدون جرم دیگر، توضیح دهند. به طور خاص، بوزون هیگز، می تواند دلایلی برای تفاوت های بین فوتون که بدون جرم است و بوزون های W و Z که نسبتاً پرجرم هستند، ارائه کند. جرم ذرات بنیادی، تفاوت های بین الکترومغناطیس ( که توسط فوتون ها ایجاد می شود ) و نیروی هسته ای ضعیف ( که توسط بوزون های W و Z ایجاد می شود ) در ساختار میکروسکوپیک ( و به طبع ماکروسکوپیک ) ماده مؤثر هستند؛ بنابراین، بوزون هیگز یک مؤلفه بسیار مهم در دنیای ماده است.
در ۴ ژوئیه ۲۰۱۲ سرن ( CERN ) در سمیناری اعلام کرد، که یک بوزون معادل ۱۲۵ گیگا الکترون ولت در دو اسپکترومتر جداگانه کشف و مشاهده شده است. [ ۱]
براساس نظریه هیگز، کل جهان ما را میدان هیگز فرا گرفته است. برای این که تصوری از میدان داشته باشید، میدان آشناتر الکترومغناطیس را در نظر بگیرید. همه شما احتمالاً این آزمایش معروف را یا انجام داده اید یا دیده اید که یک آهن ربا را زیر یک کاغذ می گذاریم، روی کاغذ براده های آهن می ریزیم و می بینیم که این براده ها در مسیرهای مشخصی که خطوط میدان مغناطیسی هستند، قرار می گیرند. در واقع آهن ربا یک میدان مغناطیسی دارد که بر موادی که خاصیت فلزی دارند تأثیر می گذارد
براساس نظریه هیگز، مهم نیست اطراف یک جرم باشید یا جایی که فکر می کنید خلأ است؛ همه جا میدان هیگز وجود دارد. اگر می خواهید تصور بهتری از نوع حضور این میدان داشته باشید، یک آکواریوم را تصور کنید که پر از آب است. برای ماهی ای که درون این آکواریوم است شاید بقیه فضای آکواریوم خالی به نظر آید، اما می دانیم که مملو از ماده ای به نام آب است که این آب عمدتاً از ماده ای به نام مولکول آب یا H2O تشکیل شده است. میدان هیگز هم به همین ترتیب همه جا را دربر گرفته، ولی به جای مولکول های آب از ذره ای بنیادی به نام بوزون هیگز تشکیل شده است. این ذره بنیادی جرم مشخصی دارد و نسبتاً ذره سنگینی به شمار می رود، اما مهم تر از جرم خودش این ویژگی مهم را دارد که با ذرات بنیادی دیگر اطراف خودش واکنش نشان می دهد. مثل ذرات براده آهن که در میدان مغناطیسی واکنش نشان می دادند و در مسیرهای مشخصی قرار می گرفتند هر ذره با این بوزون های هیگز در حال واکنش دادن است. آنچه ذره هیگز را مهم می کند، این است که بر اساس این نظریه، نوع و قدرت واکنش بوزون های هیگز با مواد و ذرات بنیادی اطرافش معلوم می کند که آن ذره چقدر جرم داشته باشد؛ یعنی جرم الکترون به دلیل قدرت واکنش الکترون ها با بوزون هیگز است. اگر فوتون تقریباً بدون جرم است به این دلیل است که واکنشش با بوزون های هیگز بسیار ضعیف است و در عوض الکترون واکنش قوی تری دارد.
عکس بوزون هیگزعکس بوزون هیگز
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بوزونِ هیگْز (Higgs boson)
ذره ای بنیادی. به صورت اصل موضوعی مطرح شده است که منشأ جرم ذرات را درک پذیر می سازد. در نظریۀذرات بنیادی، معروف به مدل استاندارد، مشخصنبود که جرم ذرات از کجا ناشی می شود. برای غلبه بر این مشکل، پیتر هیگز از دانشگاه ادینبورگ و تامس کیبل از کالج سلطنتی لندن، در ۱۹۶۴ قائل به وجود ذرۀ جدیدی شدند که با پیوند به ذرات دیگر سبب می شود در آن ها جرم پدید آید. فیزیک دانان مستقر در ژنو درژوئیه ۲۰۱۲اعلام کردند کهبا شواهدی روبه رویند که حاکی از تولید موفقیت آمیز بوزون هیگز بوده است. این کشف باعث شد که پیتر هیگز برندۀ جایزه نوبل ۲۰۱۳ شود.

پیشنهاد کاربران

بوزون هیگز ( به انگلیسی: Higgs boson ) یا سازوکار BEH، یک ذره بنیادی اولیه فرضی دارای جرم است که وجود آن توسط مدل استاندارد فیزیک ذرات پیش بینی شده است. این بوزون، تنها ذرهٔ مدل استاندارد است که هنوز به صورت تجربی مشاهده نشده است. مشاهده تجربی این ذره ممکن است بتواند درباره چگونگی جرم دار شدن ماده توسط ذرات بنیادی بدون جرم دیگر، توضیح دهد. به طور خاص، بوزون هیگز، احتمالاً می تواند دلایلی برای تفاوت های بین فوتون که بدون جرم است و بوزون های W و Z که نسبتاً پرجرم هستند، ارائه کند. جرم ذرات بنیادی، تفاوت های بین الکترومغناطیس ( که توسط فوتون ها ایجاد می شود ) و نیروی هسته ای ضعیف ( که توسط بوزون های W و Z ایجاد می شود ) در ساختار میکروسکوپیک ( و به طبع ماکروسکوپیک ) ماده مؤثر هستند؛ بنابراین، بوزون هیگز - در صورت وجود - یک مؤلفه بسیار مهم در دنیای ماده است.
...
[مشاهده متن کامل]

تا کنون، هیچ آزمایشی بوزون هیگز را تشخیص نداده است؛ برخورددهنده بزرگ هادرون ( LHC ) در سرن ( CERN ) که در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ راه اندازی شد، قرار است شواهد تجربی کافی برای وجود یا عدم وجود این ذره ارائه کند. [۱]
یک نمودار فاینمن که نحوه تولید احتمالی هیگز را در LHC نمایش می دهد: دو گلئون به زوج کوارک سر - پاد سر وامی پاشند، سپس دو زوج مخالف از اینها تشکیل یک ذره هیگز خنثی را می دهند
محتویات [نمایش]
نزدیک شدن به پایان کار بوزون هیگز [ویرایش]
اطلاعات تازه از بزرگ ترین برخورد دهنده های ذرات در جهان یعنی سرن و تواترون نشان می دهد بوزون هیگز به زودی در دسترس خواهد بود. پیش از این خبرهای زیادی در مورد کشف این ذره به گوش رسیده بود. هردو شتاب دهنده در محل برخورد ذرات، انرژی زیادی کشف کرده اند که نشانه ای از ظهور این ذره است. در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۱ مسئولان پروژه های اطلس و سی ام اس در کنفرانسی خبری در سرن گفتند که در این آزمایش ها ذراتی دیده اند که معادل ۱۲۴ تا ۱۲۵ گیگاالکترون ولت، جرم داشته اند. با این حال گفته شده است که از نظر آماری، اطمینان کمی نسبت به این یافته و جرمی که سنجیده شده است وجود دارد و پژوهشگران برای آن که رسما مدعی این اکتشاف شوند، باید به آزمایش و تحلیل های بیشتری دست بزنند. [۲]
کلید درک جهان کشف شد دانشمندان مرکز تحقیقات هسته ای اروپا قرار است روز چهارشنبه 4 ژوئیه ( 14 تیرماه ) یک نشست مطبوعاتی برگزار کنند و براساس گمانه زنی های صورت گرفته احتمال می رود در این نشست خبری کشف ذره گریزان بوزون هیگز با 99. 99 درصد قطعیت اعلام شود.
به گزارش مهر پنج نظریه پرداز فیزیک برای حضور در نشست خبری روز چهارشنبه مرکز تحقیقات هسته ای اروپا دعوت شده اند که این امر گمانه زنی ها را در رابطه با کشف شدن این ذره بیشتر می کند.
انتظار می رود دانشمندانی که روی برخورد دهنده بزرگ هادرون کار می کنند خبر یافتن ذره بوزون هیگز را با 99. 99 درصد قطعیت که از آن با عنوان سطح چهارم سیگما یاد می شود، اعلام کنند.
شتاب دهنده ذره: درون این لوله ها فیزکدانها به دنبال ذره بنیادین بوزون هیگز هستند
فیزیکدانها نخستین بار وجود ذره زیر اتمی بوزون هیگز را 48 سال پیش پیش بینی کردند.
پیتر هیگز استاد بازنشسته فیزیک دانشگاه ادینبورو که این ذره به نام وی نامگذاری شده است درمیان افرادی است که در این نشست خبری در سوئیس شرکت می کند.
تصویر هوایی از مزر فرانسه و سوئیس که مسیر برخورد دهنده بزرگ هادرون را نشان می دهد
اگرچه تاکنون 1600 تریلیون برخورد در این تونل خلق شده اند تنها کمتر از 300 ذره هیگز به طور بالقوه در این برخوردها ایجاد شده است.
اگر این تصور وجوددارد که دو گروه جداگانه از دانشمندان که آزمایشهای مستقلی به صورت مخفی از یکدیگر انجام می دهند از شواهد وجود این ذره پرده برداری کرده اند.
این پروژه عظیم بزرگترین دستگاه علمی است که تاکنون ساخته شده است ریاست سرن خواسته است که دو گروه از دانشمندان به سطح پنجم از قطعیت در رابطه با نتیجه برسد، بنابراین می توان گفت که آنها تاکنون به 99. 99995 درصد از اطمینان رسیده اند.
تام کیبل 79 ساله استاد بازنشسته فیزیک در کالج امپریال لندن نیز برای شرکت در این نشست دعوت شده بود اما نمی تواند حضور یابد.
وی در گفتگو با ساندی تایمز اظهار داشته است که حدس می زنم که مسئله مهم و مثبتی باشد که آنها از ما دعوت کرده اند حضور یابیم.
بوزون هیگز به عنوان کلید درک جهان تلقی می شود و فیزیکدانها اظهار می دارند که کار این ذره این است که به اتم جرم بدهد.
بدون این جرم این ذرات با سرعت نور در کیهان حرکت می کردند و نمی توانستند برای شکل گرفتن اتمهایی که همه چیز رادر جهان ساخته اند به یکدیگر متصل شود.
برخورد دهنده بزرگ هادرون که در 17 کیلومتری زیر زمین نزدیک مرز سوئیس و فرانسه قرار دارد و شعاعهای پروتنها را با سرعت نور در هم می شکند و شرایطی را خلق می کند که در کسری از ثانیه پس از انفجار بزرگ ایجاد شده است.
اگر نظریه فیزیکدانها درست باشد، تعداد معدودی از ذرات بوزون هیگز باید در هر تریلیون برخورد، پیش از آنکه به سرعت از بین برود وجودداشته باشد.
ذره خدا [ویرایش]
پس از نوشته شدن کتابی بنام «ذره خدا: اگر پاسخ کائنات است، سئوال چیست؟» توسط لیان لدرمن که در آن این ذره را «ذره خدا» نامید، اغلب در رسانه ها از بوزون هیگز به عنوان «ذره خدا» یاد می شود.
جستارهای وابسته [ویرایش]
مدل استاندارد فیزیک ذرات
برخورددهنده بزرگ هادرون
سازوکار هیگز
منابع [ویرایش]
↑ مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «Higgs boson»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۸ ) .
↑ ‭BBC ‮فارسی‬ - ‮دانش و فن‬ - ‮'ذره خدا' احتمالا در آزمایش های فیزیکی پدیدار شده است‬
این یک نوشتار خُرد ذرات بنیادی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: جرم ( فیزیک ) ذرات بنیادی فیزیک ذرات بنیادی . . .

بپرس