بوروندی با نام رسمی جمهوری بوروندی ( به فرانسوی: Republika y'u Burundi ) کشوری محصور در خشکی در مرکز آفریقا است. پایتخت آن گیتگا و بزرگ ترین شهر آن بوجومبورا است. بوروندی کشوری است کوچک در منطقه دریاچه های بزرگ که از شمال با رواندا و از باختر با جمهوری دموکراتیک کنگو و از جنوب و خاور با تانزانیا مرز مشترک دارد. جمعیت بوروندی ۱۱٬۸۹۱٬۰۰۰ نفر است[ ۱۲] و زبان های رسمی این کشور فرانسوی و انگلیسی هستند. واحد پول این کشور فرانک بوروندی نام دارد.
۸۵ درصد از جمعیت این کشور از قوم هوتو و ۱۴ درصد توتسی هستند. درصد مسیحیان در بوروندی بین ۸۰ تا ۹۰ درصد جمعیت برآورد می شود که حدود ۶۵ درصد از آن ها کاتولیک رومی هستند. ۵ درصد جمعیت نیز به باورهای بومی اعتقاد دارند و بین ۲ تا ۵ درصد نیز مسلمانند که بیشتر در شهرهای اصلی زندگی می کنند. [ ۱۳]
بوروندی در سال ۱۹۶۲ به استقلال دست یافت. نظام سیاسی این کشور در ابتدا سلطنتی بود، اما مجموعه ای از ترورها، کودتاها و وضعیت کلی ناامنی منطقه ای به برپایی جمهوری و نظام تک حزبی در این کشور در سال ۱۹۶۶ انجامید. کشمکش های پاک سازی قومی و در نهایت دو جنگ داخلی و نسل کشی ها در دهه ۱۹۷۰ و دوباره در دهه ۱۹۹۰، مانع توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور شد و این کشور را در سطح یکی از فقیرترین کشورهای جهان نگاه داشت. [ ۱۴]
بوروندی در سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۶ به جنگی داخلی میان شورشیان بوروندی و نیروهای ارتش درگرفت که در آن زمان اکثریت آن را توتسی ها تشکیل می دادند. این درگیری های قومی در آن موقع به قیمت جان حدود ۳۰۰ هزار نفر تمام شد.
پس از قتل رئیس جمهور ملشیور اندادایه[ ۱۵] در روز ۲۱ اکتبر ۱۹۹۳ به دست افسران توتسی، در فاصله ده روز «ده ها هزار» توتسی و اوتوی میانه رو به قتل رسیدند.
این اولین رئیس جمهور اوتویی بود که چهار ماه قبل از کشته شدن در جریان نخستین انتخابات دمکراتیک این کشور برگزیده شده بود. شبح نسل کشی بر کشور همسایه رواندا سایه افکنده است.
قراردادهای صلح آروشوا[ ۱۶] تانزانیا، که در ماه اوت ۲۰۰۰ بین دولت و ۱۷ حزب سیاسی به امضا رسید، از طرف توتسی های عضو «انجمن قدرت دفاع از خود» ( P A ) و همین طور اوتوهای «نیروهای ملی آزادی» ( F N L ) رد شده است. ۳۰۰۰ شورشی «نیروهای ملی آزادی» که مورد حمایت جنبش های واپس گرای مذهبی و کلیساهای ادونتیست[ ۱۷] محلی هستند هنوز نفرت شدیدی نسبت به توتسی ها دارند و آن ها را به تدارک نسل کشی اوتوها متهم می کنند. این عده هم چنین مسئولیت قتل عام «گاتومبا»[ ۱۸] را به عهده گرفته اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف۸۵ درصد از جمعیت این کشور از قوم هوتو و ۱۴ درصد توتسی هستند. درصد مسیحیان در بوروندی بین ۸۰ تا ۹۰ درصد جمعیت برآورد می شود که حدود ۶۵ درصد از آن ها کاتولیک رومی هستند. ۵ درصد جمعیت نیز به باورهای بومی اعتقاد دارند و بین ۲ تا ۵ درصد نیز مسلمانند که بیشتر در شهرهای اصلی زندگی می کنند. [ ۱۳]
بوروندی در سال ۱۹۶۲ به استقلال دست یافت. نظام سیاسی این کشور در ابتدا سلطنتی بود، اما مجموعه ای از ترورها، کودتاها و وضعیت کلی ناامنی منطقه ای به برپایی جمهوری و نظام تک حزبی در این کشور در سال ۱۹۶۶ انجامید. کشمکش های پاک سازی قومی و در نهایت دو جنگ داخلی و نسل کشی ها در دهه ۱۹۷۰ و دوباره در دهه ۱۹۹۰، مانع توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور شد و این کشور را در سطح یکی از فقیرترین کشورهای جهان نگاه داشت. [ ۱۴]
بوروندی در سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۶ به جنگی داخلی میان شورشیان بوروندی و نیروهای ارتش درگرفت که در آن زمان اکثریت آن را توتسی ها تشکیل می دادند. این درگیری های قومی در آن موقع به قیمت جان حدود ۳۰۰ هزار نفر تمام شد.
پس از قتل رئیس جمهور ملشیور اندادایه[ ۱۵] در روز ۲۱ اکتبر ۱۹۹۳ به دست افسران توتسی، در فاصله ده روز «ده ها هزار» توتسی و اوتوی میانه رو به قتل رسیدند.
این اولین رئیس جمهور اوتویی بود که چهار ماه قبل از کشته شدن در جریان نخستین انتخابات دمکراتیک این کشور برگزیده شده بود. شبح نسل کشی بر کشور همسایه رواندا سایه افکنده است.
قراردادهای صلح آروشوا[ ۱۶] تانزانیا، که در ماه اوت ۲۰۰۰ بین دولت و ۱۷ حزب سیاسی به امضا رسید، از طرف توتسی های عضو «انجمن قدرت دفاع از خود» ( P A ) و همین طور اوتوهای «نیروهای ملی آزادی» ( F N L ) رد شده است. ۳۰۰۰ شورشی «نیروهای ملی آزادی» که مورد حمایت جنبش های واپس گرای مذهبی و کلیساهای ادونتیست[ ۱۷] محلی هستند هنوز نفرت شدیدی نسبت به توتسی ها دارند و آن ها را به تدارک نسل کشی اوتوها متهم می کنند. این عده هم چنین مسئولیت قتل عام «گاتومبا»[ ۱۸] را به عهده گرفته اند.
wiki: بوروندی