بواط

[ویکی فقه] بُواط (بَواط)، دومین غزوه پیامبر صلّی اللّه علیه وآله وسلّم است.
این واژه به ضم با (بُواط)وفتح با(بَواط) تلفظ شده است.
وجه تسمیه بواط
نام این غزوه از نام کوه بواط گرفته شده است.این کوه از کوههای جُهَینه به فاصلة چهار منزل از مدینه، در ناحیة رَضْوی واقع است .
ماجرای تاریخی بواط
حضرت محمد صلّی اللّه علیه وآله وسلّم، همراه دویست تن از اصحاب به قصد غزوه با کاروان قریش که بیم تجاوز آنان به مدینه می رفت به سمت بواط حرکت نمود و سائببن عثمانبن مظعون یا سعدبن معاذ را در مدینه جانشین خویش کرد.در کاروان صدمرد قریشی، از جمله امیّةبن خَلَف جُمَحی، و ۲۵۰۰ شتر بود.پیامبر اکرم به بواط رسید، اما با دشمن برخورد نکرد و پس از مدتی فرمان بازگشت به مدینه را داد
فرمانده غزوه
...