بو در قران

[ویکی فقه] بو در قرآن. یادکردهای گوناگون قرآن از بو عمدتاً به سه موضوع « بوی یوسف »، «آفرینش انسان از گِل بدبو» و «بوهای بهشتی» مربوط می شود.
به آنچه با بینی و حس شامه احساس می گردد بو گفته می شود. در زبان عربی از بو با واژه هایی مانند رائحه و ریح یاد می شود که ریح در قرآن نیز به کار رفته است. این واژه از ریشه «ر ـ و ـ ح» و معنای اصلی آن باد است. افزون بر واژه های یاد شده، واژه های دیگری نیز همچون رَیْحان ، صَلْصال ، آسِن ، کافور ، زَنْجبیل ، مِسْک و طَلْح در قرآن به نحوی با موضوع بو مرتبط اند.
← یادکردهای گوناگون قرآن
۱. ↑ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۵۹۶، «بو». ۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القران، ص۳۷۰، «روح».
مرکز دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «بو».
...