بهمنیار

از جملهٔ آثار او التحصیل یا التحصیلات است، که آن را به نام دایی خود ابومنصور بهرام بن خورشید بن یزدیار نوشت. او در نوشتن این کتاب، از روش استاد خود ابن سینا پیروی کرد و همچنین از آثار او نیز استفاده کرد. این اثر بهمنیار در سدهٔ پنجم و سدهٔ ششم هجری از آثار مهم فلسفی به شمار می آمده است. از دیگر آثار او رساله فی مراتب الموجودات و رساله ای به نام فی موضوع المعروف بما بعدالطبیعة اند، که هر دو به زبان آلمانی ترجمه شده اند. همچنین او کتاب التعلیقات ابن سینا را گرد آورده است.
درباره ی دین او اختلاف هست؛ منابع نخستین او را زرتشتی و منابع متاخر مسلمان معرفی کرده اند. آقا بزرگ تهرانی در الذریعه یکی از تصنیفات وی را در شمار کتب شیعه آورده است. اما در التحصیل چیزی که گواه مسلمانی او باشد، دیده نمی شود.
منابع متقدم او را زردشتی دانسته اند اما متأخران گفته اند که بعدها مسلمان شده است.
بهمنیار اهل آذربایجان بود و نیاکانش از فرمانروایان این سامان بودند.
گویند روزی ابن سینا در بازار همدان از جلوی دکان آهنگری می گذشت که کودکی را دید. آن کودک از آهنگر مقداری آتش می خواست. آهنگر گفت: ظرف بیاور تا در آن آتش بریزم. کودک که ظرف همراه نداشت، خم شد و مشتی خاک از زمین برداشت و در کف دست خود ریخت. آن گاه به آهنگر گفت: آتش بر کف دستم بگذار. ابن سینا، از تیزهوشی او به شگفت آمد و در دل بر استعداد کودک شادمان شد. پس جلو رفت و نامش را پرسید. کودک پاسخ داد: نامم بهمنیار است. ابن سینا او را به شاگردی گرفت و در پرورش وی کوشید.
رای ابن سینا در تصویری که از حرکت دارد، چندان روشن و بی گفتگو نیست. بهمنیار اما با اشکالی که بر حرکت قطعیه وارد می کند، حرکت را توسطیه می داند. این اشکال را سپس تر فخر رازی تقریری تازه از همین اشکال پیش می کشد و حرکت قطعیه را سخت انکار می کند.

بهمن شیر: نام یکی از شاخه های رود کارون در استان خوزستان است.
عَجَب شیر: یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است.