بهشت حبیب نجار

[ویکی فقه] بهشت حبیب نجار (قرآن). ایشان از پیروان حضرت عیسی علیه السلام است که معروف به مؤمن آل یاسین شد و بهشت به او مرحمت شد.
شهید آل یاسین این آرزو را داشت تا جایگاه بهشتی خویش را به دیگران نشان دهد.•قیل ادخل الجنة قال یــلیت قومی یعلمون ((سرانجام به جرم ایمان کشته شد و بدو) گفته شد به بهشت درآی گفت ای کاش قوم من می دانستند.) برداشت با توجه به شان نزول آیه است. علامه طباطبایی می فرمایند: «خطاب در این آیه به رجل نامبرده است - به طوری که از سیاق برمی آید - اشاره می کند به اینکه مردم قریه آن مرد را کشتند، و خدای تعالی از ساحت عزتش به وی خطاب کرد که داخل بهشت شو. و مؤ ید این احتمال جمله بعد است که می فرماید: ((و ما انزلنا علی قومة من بعد))، چون در آیه مورد بحث جمله ((قیل ادخل الجنة))، به جای خبر از کشته شدن مرد نشسته تا اشاره باشد به اینکه بین کشته شدن آن مرد به دست مردم قریه، و ما بین امر به داخل شدنش در بهشت ، فاصله چندانی نبوده، آن قدر این دو به هم متصل بودند که گویی کشته شدنش همان و رسیدن دستور به داخل بهشت شدنش همان.و بنابراین مراد از جنت بهشت برزخ است نه بهشت آخرت . و اینکه : بعضی از مفسرین گفته اند: منظور بهشت آخرت است، و معنای آیه این است که : به زودی در قیامت به او گفته می شود داخل بهشت شو، و اگر عبارت را به ماضی آورد، و فرمود: ((قیل : به او گفته شده)) برای این است که بفهماند این دستور محققا صادر می شود صحیح نیست، و خود را بی جهت و بدون دلیل به زحمت انداختن است.بعضی دیگر گفته اند: ((خدای تعالی او را به آسمان برد، و در آنجا به وی گفته شد: داخل بهشت شو؛ در نتیجه او همچنان زنده است و تا روز قیامت در بهشت متنعم خواهد بود)) و این وجه هم مثل وجه قبل صحیح نیست. »
اکرام خداوند
بهشت، لطف و کرامت خداوند به مؤمن آل یاسین، در مقابل شهادت او بود.•قیل ادخل الجنة قال یــلیت قومی یعلمون• بما غفر لی ربی وجعلنی من المکرمین ((سرانجام به جرم ایمان کشته شد و بدو) گفته شد به بهشت درآی گفت ای کاش قوم من می دانستند •که پروردگارم چگونه مرا آمرزید و در زمره عزیزانم قرار داد.) «اما قرآن، این حقیقت را با جمله جالب و سربسته ای بیان کرده، می گوید: «به او گفته شد: وارد بهشت شو» «قیل ادخل الجنة».این، تعبیری است که درباره شهیدان راه خدا، در آیات دیگر قرآن آمده است: و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون: «گمان مکن! کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند، بلکه آنها زنده جاویدند، و نزد پروردگارشان، روزی داده می شوند».جالب این که: این تعبیر نشان می دهد: شهادت این مرد مؤمن ، همان، و داخل شدن او در بهشت، همان، آن چنان فاصله میان این دو کم و کوتاه بوده است که قرآن مجید در تعبیر لطیفش، به جای ذکر شهادت او، دخول او را در بهشت بیان کرده، و چه نزدیک است، راه بر شهیدان، راه بهشت و سعادت جاویدان!روشن است، منظور از بهشت، در اینجا بهشت برزخی است؛ چرا که هم از آیات و هم از روایات ، استفاده می شود: بهشت جاویدان در قیامت نصیب مؤمنان خواهد شد، همان گونه که دوزخ نیز در مورد بدکاران، است.بنابراین، بهشت و دوزخ دیگری در عالم برزخ است که نمونه ای از بهشت و دوزخ رستاخیز می باشد، چنان که در روایت امیر مؤمنان علی علیه السّلام در مورد قبر وارد شده است: القبر اما روضة من ریاض الجنة او حفرة من حفر النیران: «قبر یا باغی از باغهای بهشت است یا حفره ای از حفره های دوزخ»!.و این که: بعضی احتمال داده اند: این جمله اشاره به خطابی است که در روز قیامت به این مؤمن با شهامت و ایثارگر می شود، و جنبه مستقبل دارد، نه حال، بر خلاف ظاهر آیه است.به هر حال، روح پاک این مرد به آسمانها، در جوار قرب رحمت الهی و در نعیم بهشتی، شتافت، و در آنجا تنها آرزویش این بود که: «گفت: ای کاش! قوم من می دانستند» «قال یا لیت قومی یعلمون». ای کاش! می دانستند: «پروردگارم، مرا مشمول آمرزش و عفو خویش قرار داد و در صف گرامیان جای داد» «بما غفر لی ربی و جعلنی من المکرمین».