بهرام پژدو

[ویکی فقه] بَهْرام پَژْدو (سدۀ ۷ق/۱۳م)، شاعر زرتشتی، اخترشناس و دانشمند آگاه به زبان دری و پهلوی است.
پژدو نام پدر اوست. وی در کرمان در قصبۀ بیژن آباد ـ که کیخسروآباد نیز خوانده می شد ـ می زیست. پسر او، زرتشت در همین قصبه چشم به دنیا گشود. بهرام شاعری را به پسر خود آموخت، اما پیش از آن که زرتشت به نظم ارداویراف نامه بپردازد، بهرام زندگی را بدرود گفت.
منظومه بهرام
منظومه ای از بهرام به نام بهاریات، در بحر هزج مسدس مقصور یا محذوف برجا مانده که در وصف بهار و نوروز و توصیه به اغتنام فرصت همراه با پرهیزگاری سروده شده است. نظم این اثر به گواهی ابیاتی چند از آن، در ۱۴ اسفند ارمذماه ۶۲۶ یزدگردی (۶۵۵ق/۱۲۵۷م) به پایان رسیده است. نسخۀ خطی بهاریات که در کتابخانۀ ملی لنینگراد نگهداری می شود. نیز اشعار بهرام به عنوان بهاریات در برخی از نسخه های ارداویراف نامه ثبت شده است.