بهدینان

بهدینان، از نواحی قدیمی کردنشین، و یکی از امارتهای معروف کرد؛ به یکی یا دسته ای از گویشها و لهجه های کردی نیز بادینانی گفته می شود. به گفته شرف الدین بدلیسی، [ ۱] «بهدینان» از نام امیری کرد مشهور به بهاءالدین گرفته شده است. خاندان او پس از دست یافتن به امارت عمادیه، در بین امرای کردستان به بهادینان شهرت یافته اند ( همان جا ) . مکنزی هم می گوید که نام بهدینان از نام خاندان بهاءالدین مأخوذ است، و این خاندان خود در اصل از شمس الدینان ( در کردی: شمْدینان * یا شمزینان ) اند[ ۲]
ناحیة بهدینان. ناحیه ای است کوهستانی و سردسیری در شمال عراق، مجاور مرز جنوبی ترکیه و مرز شمال شرقی سوریه. کوههای بهدینان از درختان بلوط و گیاهان خاص رشته کوههای زاگرس پوشیده شده است. رودِ بادینان، از شاخه های زاب بزرگ، مرز شرقی بهدینان را تشکیل می دهد. گذران زندگی کُردان بهدینان از راه دامداری، کشت غلاّ ت و توتون و پرورش انگور است.