بهداشت در امیزش جنسی

[ویکی فقه] بهداشت در آمیزش جنسی (قرآن). لزوم خودداری از مقاربت با همسران، در دوره قاعدگی آنان امری است که بخاطر اهمیت زیاد، قرآن کریم به آن اشاره می فرماید. آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر اینکه تنفرآور است، زیانهای بسیاری به بار می آورد که طب امروز نیز آن را اثبات کرده، از جمله احتمال عقیم شدن مرد و زن، و ایجاد یک محیط مساعد برای پرورش میکرب بیماریهای آمیزشی (مانند سفلیس و سوزاک) و نیز التهاب اعضاء تناسلی زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلی مرد و غیر اینها که در کتب طب آمده است.
لزوم خودداری از مقاربت با همسران، در دوره قاعدگی آنان امری است که بخاطر اهمیت زیاد، قرآن کریم به آن اشاره می فرماید: «ویسـلونک عن المحیض قل هو اذی فاعتزلوا النساء فی المحیض ولاتقربوهن حتی یطهرن فاذا تطهرن فاتوهن من حیث امرکم الله ان الله یحب التوبین ویحب المتطهرین». (بنا بر آنکه کلمه «اذی» به معنای ضرر و «محیض» به معنای جمع شدن با زنان در حال حیض باشد این برداشت صحیح است. پزشکان گفته اند: طبیعت زن در حال حیض، سرگرم پاک کردن رحم و آماده ساختن آن برای حامله شدن است و جماع در این حال، نظام این عمل را مختل می سازد و به عمل طبیعی حمل و به رحم زن صدمه می زند. )
معنای طهارت
کلمه طهارت (پاکی) که در مقابلش کلمه نجاست (پلیدی) قرار دارد از کلماتی است که معنایش در ملت اسلام دایر است، و احکام و خواصی برای آنها تشریع شده، و قسمت عمده ای از مسائل دینی را تشکیل می دهد، و این دو کلمه به خاطر اینکه بسیار بر سر زبانها است، حقیقتی شرعی و یا حداقل حقیقت متشرعه ای گردیده است که معنای این دو جور حقیقت در فن اصول بیان شده. معنای طهارت ، چیزی است که همه مردم با وجود اختلافی که در زبانهایشان هست می دانند، و از همینجا باید دانست که طهارت از آن معانی است که اختصاص به یک قوم و دو قوم یا یک عصر و دو عصر ندارد، بلکه تمامی انسانها در زندگی خود با آن سروکار دارند.
رغبت به طهارت
چون اساس زندگی بر تصرف در مادیات، و بوسیله آنها رسیدن به هدفهای زندگی است، باید از مادیت استفاده کند تا به مقاصد زندگی خود برسد، آری انسان هر چه را که می خواهد و طبعش متمایل به آن می شود بدین جهت است که در آن فایده و خاصیتی سراغ دارد، و به خاطر آن فایده به سوی آن چیز جذب می شود، و از همه فوایدی که آدمی دارد، فایده های مربوط به تغذی و تولید دامنه دارتر است، و با خیلی چیزها سروکار دارد.و این چیرهائی که مورد استفاده خوردن و تولید واقع می شود، گاهی مورد هجوم عوارضی واقع می شود، که آن صفات رغبت انگیزش را که بیشتر رنگ و بو و طعم است از دست می دهد، و دیگر انسان به آن چیرها رغبتی پیدا نمی کند، بلکه طبع آدمی از آن متنفر می شود، آن حالت اولی طهارت، و حالت دومی نجاست، نامیده می شود پس طهارت و نجاست دو صفت وجودی است که در اشیا هست، اگر صفت اولی در چیزی وجود داشت، و مایه رغبت انسان در آن شد، آن چیز طاهر است و اگر صفت دومی پیدا شد، آن چیز پلید است.
شروع توجه به طهارت
...