بهجت اباد

بهجت آباد. بِهجَت آباد
محله ای در تهران، در ۱۲۸۸ق، میرزا یوسف مستوفی الممالک (صدراعظم از ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۳ق)، ناحیه ای در محدودۀ عباس آباد، یوسف آباد، جلالیه و خندق شمالی تهران (خیابان انقلاب کنونی) را آباد کرد و آن را به نام یکی از دختران خود بهجت آباد خواند. او نهری از آب رودخانۀ کرج در بهجت آباد جاری کرد و کشاورزی به راه انداخت. بهجت آباد یخچالی طبیعی داشت و تا ۱۳۱۵ش در بخشی از آن کشاورزی می شد. مستوفی الممالک از بهجت آباد تا یوسف آباد خیابان عریضی کشیده و دو طرف آن را بوته های گل محمدی، رز و گل رعنا کاشته بود. از مکان های مهم بهجت آباد می توان کالج امریکایی (دبیرستان البرز بعدی در چهارراه کالج) را نام برد. مردم در بهجت آباد به تفرج و گردش می پرداختند و در استخر بهجت آباد مردان مسابقۀ شنا برگزار می کردند. بهجت آباد تا ۱۳۲۴ش هنوز خیابانی خاکی و خلوت بود و باغ های پردرخت قدیمی در آن بود. در شمال خیابان و نزدیک قلعۀ ارمنی ها، محل احتمالی پارک و آپارتمان های بهجت آباد امروزی، در کنار نهر خروشان کرج و چند درخت چنار کهنسال، قهوه خانۀ کوچکی بود که شب های تابستان صادق هدایت، مظفر بقایی کرمانی، ابوالقاسم انجوی شیرازی، پرویز ناتل خانلری، پرویز داریوش، محسن هشترودی، محمدعلی حکمت، علی زهری، سید صادق گوهرین و چند تن دیگر در آن جمع می شدند و پیرمردی ارمنی کمانچه می نواخت. با مرگ صاحب آن در ۱۳۲۵ش، قهوه خانه متروک شد. میدان بهجت آباد، تقاطع خیابان بهجت آباد با خیابان ولی عصر امروزی را تشکیل می داد. این میدان که بعدها ولیعهد نام گرفت، امروزه تقاطع خیابان کریم خان با خیابان ولی عصر (عج) است و میدان ولی عصر (عج) خوانده می شود. بهجت آباد از اولین محله های شهر تهران است که مجتمع بزرگ مسکونی به سبک امروزی در آن احداث شد. از مراکز مهم بهجت آباد بیمارستان میرزا کوچک خان (شوروی سابق) را می توان نام برد. بهجت آباد از محلات ارمنی نشین شهر تهران است و دو کلیسا دارد.