بهارافشان

/bahArafSAn/

لغت نامه دهخدا

بهارافشان. [ ب َ اَ ] ( نف مرکب ) شکوفه پاشان. گل افشان. ( ناظم الاطباء ) :
با گریبان بهارافشان چو پیدا شد ز دور
بر تن مجلس نشینان جامه بوی گل گرفت.
طالب آملی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) شکوفه پاشان گل افشان .

فرهنگ عمید

۱. شکوفه پاشان.
۲. گل افشان.

پیشنهاد کاربران

بپرس