بنیاد جایزهٔ ایکس یک سازمان ناسودبخش ( غیرانتفاعی ) است که در شهر سانتامونیکا در ایالت کالیفورنیا واقع شده است. این سازمان یک الگوی خیرخواهانه در ارائهٔ جایزه برای دستیابی به یک هدف معین دارد، هدفی که به سرمایه گذاران شخصی انگیزه می دهد و برگشت هزینهٔ جایزه را تا ده برابر یا بیش تر فراهم می آورد. همچنین دست کم تا ۱۰۰ برابر هزینهٔ جایزه در سرمایه گذاری های بعدی و منافع اجتماعی به دست می آید. این سازمان در خدمت به منافع بشر گام برمی دارد.
جایزه ایکس ( اِکس ) خود یک سازمان آموزشی - غیرانتفاعی است که مأموریت دارد پیشرفت های جسورانه ای به نفع بشریت به ارمغان بیاورد؛ در نتیجه الهام بخش شکل گیری صنایع جدید و تجدید حیات نهادهایی است که در حال حاضر به دلیل شکست های موجود ( و یا باورهای رایجی که تصور می کنند راه حلی وجود ندارد ) دچار معضل هستند.
این بنیاد از طریق ایجاد، مدیریت مسابقات جایزه داری که در مقیاس بزرگ، پروفایل عالی و و برانگیزاننده، چالش های بزرگ جهان را برطرف می کند. از این رو، باعث تحریک سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه می گردد که به مراتب ارزشی بیش از خود جایزه را دارند. این جایزه برانگیزاننده و الهام بخش نوآوران و نخبگان از تمامی رشته ها است تا سرمایه های فکری و مالی خود را ( برای حل مشکل ) به کار گیرند.
بنیاد جایزه ایکس این مسابقات را در چهار گروه برگزار می کند: آموزش و توسعه جهانی انرژی و محیط زیست علوم زیستی اکتشافات فضایی و …
این سازمان مستقر در ایالات متحده است که توسط رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل، دکتر «پیتر اچ دیامانتیس» و نایب رئیس هیئت مدیره و رئیس، «رابرت ک وایس» هدایت می شود. این سازمان همچنین توسط گروهی از رهبران تئوریک از جمله هیئت امنا، اعضای دایرهٔ چشم انداز، اعضای روحیهٔ نوآوری، شرکای شرکت ها و حامیان مالی رهبری می شود. امروزه، بنیاد جایزه ایکس به طور گسترده ای به عنوان رهبر پرورش نوآوری از طریق رقابت انگیزه شناخته شده است.
«جایزهٔ ایکس» برای نخستین بار توسط دکتر «پیتر دایمندیس» در یک سخنرانی در کنفرانس جهانی توسعهٔ فضایی در سال ۱۹۹۵ مطرح شد. این جایزه برای مسابقه ای در نظر گرفته شد که برندهٔ آن می بایست یک وسیلهٔ ساخته شده در بخش خصوصی را ارائه می داد که بتواند یک خلبان را به لبهٔ فضا برساند. لبهٔ فضا را فراز ۱۰۰ کیلومتری زمین تعریف کردند. در واقع این مسابقه را به منظور تشویق بخش خصوصی در صنایع فضایی برگزار کردند و از این رو شرکت هر گونه سازمان دولتی در آن ممنوع بود. هدف از برگزاری چنین مسابقه ای این بود که نشان داده شود که پرواز فضایی برای غیر نظامیان و شرکت های خصوصی دستیافتنی و اقتصادی است، به این امید که دری به سوی پرواز فضایی بازرگانی و گردشگری فضایی گشوده شود. همچنین امید می رفت که از دل این مسابقه نوآوری هایی بیرون آید، و روش های ارزانی برای رسیدن به مدار زمین معرفی شود، و در نهایت پیشگامانی برای سفرهای ارزان فضایی و گسترش سکونت انسان در منظومهٔ شمسی به پا خیزند. «جایزهٔ ایکس» به سبک و سیاق بسیاری از جایزه های اوایل قرن بیستم که برای تشویق توسعهٔ پرواز هوایی تعیین می شدند، تعیین شد. برای مثال یکی از آن جایزه ها، جایزهٔ ۲۵ هزار دلاری بود که برای پرواز یکسره از میان اقیانوس اطلس تعیین شد و «چارلز لیندبرگ» آن را برد. سازمان ناسا در حال گسترش یک برنامهٔ جایزه ای مشابه می باشد که نام آن «چالش قرن» ( Centennial است. هدف از برنامهٔ جایزه ای «چالش قرن» رسیدن به راه حل های نوآورانه برای رفع مشکلات فناوری فضایی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجایزه ایکس ( اِکس ) خود یک سازمان آموزشی - غیرانتفاعی است که مأموریت دارد پیشرفت های جسورانه ای به نفع بشریت به ارمغان بیاورد؛ در نتیجه الهام بخش شکل گیری صنایع جدید و تجدید حیات نهادهایی است که در حال حاضر به دلیل شکست های موجود ( و یا باورهای رایجی که تصور می کنند راه حلی وجود ندارد ) دچار معضل هستند.
این بنیاد از طریق ایجاد، مدیریت مسابقات جایزه داری که در مقیاس بزرگ، پروفایل عالی و و برانگیزاننده، چالش های بزرگ جهان را برطرف می کند. از این رو، باعث تحریک سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه می گردد که به مراتب ارزشی بیش از خود جایزه را دارند. این جایزه برانگیزاننده و الهام بخش نوآوران و نخبگان از تمامی رشته ها است تا سرمایه های فکری و مالی خود را ( برای حل مشکل ) به کار گیرند.
بنیاد جایزه ایکس این مسابقات را در چهار گروه برگزار می کند: آموزش و توسعه جهانی انرژی و محیط زیست علوم زیستی اکتشافات فضایی و …
این سازمان مستقر در ایالات متحده است که توسط رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل، دکتر «پیتر اچ دیامانتیس» و نایب رئیس هیئت مدیره و رئیس، «رابرت ک وایس» هدایت می شود. این سازمان همچنین توسط گروهی از رهبران تئوریک از جمله هیئت امنا، اعضای دایرهٔ چشم انداز، اعضای روحیهٔ نوآوری، شرکای شرکت ها و حامیان مالی رهبری می شود. امروزه، بنیاد جایزه ایکس به طور گسترده ای به عنوان رهبر پرورش نوآوری از طریق رقابت انگیزه شناخته شده است.
«جایزهٔ ایکس» برای نخستین بار توسط دکتر «پیتر دایمندیس» در یک سخنرانی در کنفرانس جهانی توسعهٔ فضایی در سال ۱۹۹۵ مطرح شد. این جایزه برای مسابقه ای در نظر گرفته شد که برندهٔ آن می بایست یک وسیلهٔ ساخته شده در بخش خصوصی را ارائه می داد که بتواند یک خلبان را به لبهٔ فضا برساند. لبهٔ فضا را فراز ۱۰۰ کیلومتری زمین تعریف کردند. در واقع این مسابقه را به منظور تشویق بخش خصوصی در صنایع فضایی برگزار کردند و از این رو شرکت هر گونه سازمان دولتی در آن ممنوع بود. هدف از برگزاری چنین مسابقه ای این بود که نشان داده شود که پرواز فضایی برای غیر نظامیان و شرکت های خصوصی دستیافتنی و اقتصادی است، به این امید که دری به سوی پرواز فضایی بازرگانی و گردشگری فضایی گشوده شود. همچنین امید می رفت که از دل این مسابقه نوآوری هایی بیرون آید، و روش های ارزانی برای رسیدن به مدار زمین معرفی شود، و در نهایت پیشگامانی برای سفرهای ارزان فضایی و گسترش سکونت انسان در منظومهٔ شمسی به پا خیزند. «جایزهٔ ایکس» به سبک و سیاق بسیاری از جایزه های اوایل قرن بیستم که برای تشویق توسعهٔ پرواز هوایی تعیین می شدند، تعیین شد. برای مثال یکی از آن جایزه ها، جایزهٔ ۲۵ هزار دلاری بود که برای پرواز یکسره از میان اقیانوس اطلس تعیین شد و «چارلز لیندبرگ» آن را برد. سازمان ناسا در حال گسترش یک برنامهٔ جایزه ای مشابه می باشد که نام آن «چالش قرن» ( Centennial است. هدف از برنامهٔ جایزه ای «چالش قرن» رسیدن به راه حل های نوآورانه برای رفع مشکلات فناوری فضایی است.
wiki: بنیاد جایزه ایکس