بنی عک

بنی عک یا بنو عک ( به عربی: بنو عک ) یکی از قبایل باستانی عرب در جنوب عربستان، پیش از ظهور اسلام بود. این قبیله در دوره جاهلیت، در یمن کنونی ساکن بودند.
به گفته ابن هشام، اعضای قبیله بنی عک، از نسل مردی به نام الدیث بن عدنان هستند که به نام «عک» نیز شناخته می شود. عک در یمن سکنی گزید زیرا در میان بنی اشعر زن گرفت و با آنان زندگی کرد. [ ۱] بنی اشعر از نسل نبط بن عداد بن زید بن یشجوب بن عریب بن زید بن کحلان بن سبع بودند. در مورد نسب بنی عک، به نظر می رسد که بین نسب شناسان عرب اختلاف وجود داشته باشد. به عنوان مثال، به گفته السمعانی آن ها دارای منشأ عدنانی هستند. [ ۲] از سوی دیگر، ابن حزم می نویسد که آن ها از نسل قحطان و از این رو عرب قحطانی بودند. [ ۳]
هم چنین گفته می شود مادر قبیله مدحج که مؤسس آن است، از قبیله بنی عک است. ضمن این که قبیله بنی غفیق که عبدالرحمن غافقی از آن آمده، شاخه ای از بنی عک بوده است.
قبایل عرب بت پرست و به زیارت کنندگان معابد خدایان مختلف آن منطقه معروف بودند. افراد قبیله بنی عک از یمن به مکه می رفتند تا خدای ود را زیارت کنند. به نقل از کتاب الاسنام ابن الکلبی، بنی عک مناجات و تشریفاتی منحصر به فرد به بت ود داشت. قبیله دو برده جوان آفریقایی را در جلوی افراد قبیله می آورند و غلامان فریاد می زدند: ما کلاغ های عک هستیم! و افراد قبیله نیز پاسخ می دهند و فریاد می زدند: «عک بندگانتان از یمن را پیش می فرستد؛ باشد که یک بار دیگر این زیارت را انجام دهیم!»[ ۴] [ ۵]
بنی عک در بسیاری از جنگ ها و درگیری ها شرکت کردند. در زمان خلافت راشدین، عمرو بن العاص با لشکری که شامل ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ مرد از قبیله بنی عک بود، وارد مصر شد. [ ۶]
در سال ۸۱۷ بعد از میلاد، بنی عک در کنار بنی اشعر و در شورشی علیه حاکم یمن خلیفه عباسی مأمون شرکت کردند. [ ۷]
از جمله اعضای این قبیله عبارتند از:
• عبدالرحمن بن عبدالله الغافقی فرمانده اموی و والی اندلس
• محمد بن اسلم الغافقی چشم پزشکی که در قرن دوازدهم می زیست
• مهجع بن صالح اولین مسلمان کشته شده در جنگ بدر
• ابوجعفر الغافقی گیاه شناس قرن دوازدهم
• محمد بن مقاتل العکی عباسی والی افرقیه