بنی تغلب

[ویکی فقه] بنی تغلب، قبیله ای مشهور از عرب شمالی که نسبشان به ربیعه، سپس به عدنان می رسد و گروه بسیاری از دانشمندان و شاعران و جنگاوران از آن برخاسته اند.
تَغْلِب، بَنی (در حالت منسوب تَغ لَبی به فتح لام)، قبیله ای مشهور از عرب شمالی که نسبشان به ربیعه، سپس به عدنان می رسد و گروه بسیاری از دانشمندان و شاعران و جنگاوران از آن برخاسته اند. در قرون نخستین اسلامی کتاب هایی درباره نسب و شجره نامه تغلبیان نوشته شده بود که هیچ یک از آن ها باقی نمانده است. تغلب بن وائل سه پسر به نام های غَنْم، اَوْس و عِمران داشت. اغلب بزرگان و مشاهیر تغلبی از نسل غنم بودند و در کتب انساب و شجره نامه ها منحصراً به این نسل توجه شده است. بکر بن عمرو بن غنم شش فرزند به نام های جُشَم، مالک، عمرو، ثَعلبه، معاویه و حارث داشت که به سبب شباهت چشم هایشان با چشم نوعی مار، اَراقِم (جمع اَرقم، نوعی مار خالدار) نام گرفتند. گروه های مختلفِ قبیله تغلب از نسل این شش تن بودند.دیار ربیعه نام مسکن اصلی ایشان است که در حوالی سنجار و نصیبین قرار داشت و به دلیل همسایگی با مناطق مسیحی نشین رومی، بیشتر افراد قبیله مسیحی بوده اند. قبیله دیگری نیز از عرب قحطانی جنوبی که به تغلب بن علوان یمنی از نسل قضاعه منسوب اند، به این نام خوانده شده اند که البته اهمیت و گستردگی قبیله نخست را ندارند. تغلبیان را غلباوی و بنی غلبا هم گفته اند، گرچه گاهی بنی غلبا را قبیله ای جداگانه فرض کرده اند.
← نام دثار
تغلبیان، علاوه بر کشاورزی و دامپروری، تجارت نیز می کردند. گروهی از آنان که در جزیره فَرَسان، واقع در دریای سرخ، می زیستند، سالانه یک کاروان تجاری راهی حبشه می کردند. به نوشته یاقوت حموی تغلبیان در کَباث، واقع در دیار ربیعه، نیز بازار داشتند.
پیش از اسلام
تاریخ پیش از اسلام قبیله آکنده از جنگ های گوناگون وکشمکش های قبیله ای است و نخستین گزارش از ایشان در خبر لشکرکشی شاپور ساسانی (ذوالاکتاف) به عربستان آمده است که در بازگشت خود، به سرزمین تغلب میان عراق و شام حمله برد، چاه هایشان را بیاگند، بسیاری از ایشان را کشت و گروهی از آنان را به سوی جنوب (بحرین) کوچاند.
← جنگ های بسوس
...