بنی اهدل

[ویکی فقه] بَنی ْ اَهْدَل ، لقب خاندان یمنی ِ بزرگی که بسیاری از آنان صوفی ، ادیب ، فقیه ، شاعر ، اصولی ، نحوی، متکلم و مؤلف بوده اند.
این خاندان را که نسبشان به امام جعفر صادق ع می رسد و در جنوب غربی جزیرةالعرب ساکن بوده اند، «مهادله » نیز گفته اند. جد آن ها، محمد بن سلیمان که تمایلات صوفیانه داشت ، همراه نوادگانش از عراق به یمن رفته ، و در ناحیه وادی سهام ساکن شده بود. پس از آن ، یکی از نوادگان او - جد مشایخ بنی قدیمی - به ناحیه وادی سردد رفت و یکی دیگر - سرسلسله باعلوی ه م - به حضرموت کوچید. نخستین فرد از این خاندان که به «اهدل » ملقب شد، علی بن عمر شم، معروف به «قطب یمن »، از اهالی تهامه بود. جمعی از سادات این خاندان در شهر زبید، واقع در یمن مدفونند و به دستور مراد پاشا، وزیر سلطان احمد گنبد بزرگی بر قبور آنان بنا شده است .
مشهورترین فقیهان بنی اهدل
مشهورترین فقیهان و محدثان این خانواده که صاحب آثاری نیز بوده اند، عبارتند از طاهر بن حسین د ۹۸ق /۵۹۰م ، محمد بن طاهر د ۰۸۳ق /۶۷۲م ، یحیی بن عمر د ۱۴۷ق /۷۳۴م ، سلیمان بن یحیی د ۱۹۷ق /۷۸۳م ، محمد بن احمد د ۱۹۸ق /۷۸۴م و عبدالرحمان بن سلیمان ۲۵۰ق /۸۳۴م .
افراد دارای گرایش عرفانی
بسیاری از افراد این خاندان ، علاوه بر احاطه بر علوم متداول دارای گرایش های عرفانی نیز بودند و برخی از آنان در منطقه یمن از جمله مشایخ به شمار می آمدند:
← ابوالحسن علی بن عمر
...