بنی اسرائیل در تفاسیر

[ویکی فقه] در تفاسیر، هم چون قرآن و حدیث ، بنی اسرائیل به معنای یهود، یهود و نصاری، احبارِ یهود و اهل کتاب به کار رفته است و خطاب به بنی اسرائیل در قرآن را خطاب به احبار و عالمان دینی این قوم دانسته اند، چرا که تنها اینان به اخبار گذشتگان و داستان های آن ها آگاهی داشتند. همچنین این خطاب را در برخی آیات ناظر بر یهودیان ساکن مدینه یا اطراف آن ذکر کرده اند.
در تفاسیر، به تبع تأکید قرآن، بر مباحثی چون برتری یا تفضیل بنی اسرائیل، تشریع قوانین الهی برای ایشان، و نعمت های خداوند بر آنان توجه بیشتری شده است.

منظور از برتری بر عالمین
در تفسیر آیات گویای برتری آنان بر « عالمین » آورده اند که مراد از «عالمین» اراده خصوص بوده، یعنی اینان در زمان خویش بر همه برتری داشتند و منظور از بنی اسرائیل، آبا و اسلاف ایشان است.

بهترین امت
علاوه بر این، به استناد آیه ۱۱۰ سوره آل عمران : «کنتم خیرَ اُمَّة اُخرجت للنّاس»، مسلمانان بهترین امت معرفی شده اند.

نظر بیضاوی در تفضیل آنان
...