بنی اسد در عصر پیامبر

[ویکی فقه] با توجه به گستردگی و پراکندگی بنی اسد ، طبیعی بود که آنان با ظهور اسلام ، روابط یکسانی با رسول خدا نداشته باشند. آنان چون بیشتر قبایل ساکن جزیرة العرب تا سال نهم هجری از پذیرش دین اسلام سر باز زده، پس از آن نیز نقش مثبتی در حکومت نبوی ایفا نکردند، بلکه همواره مسئله ساز بودند.
غالب اسدیان سیاست خصمانه ای در برابر مسلمانان در پیش گرفتند و بارها به توطئه چینی برضدّ مسلمانان پرداختند، از این رو پیامبر در دوره مدنی عمدتا با اسدیان هم پیمان با غطفان و یهود که از جانب شمال، یثرب را تهدید می کردند رویارویی داشت و اقداماتی برای محدود سازی ایشان انجام داد. پس از غزوه احد (سال سوم هجری) تیره ای از آنان که می پنداشتند دولت مدینه ضعیف شده، در صدد حمله به آن شهر برآمدند؛ اما قبل از عملی ساختن نقشه خود، رسول خدا آنان را غافلگیر و با فرستادن سریه ای به فرماندهی ابوسلمه و عبدالله بن انیس، توطئه ایشان را خنثا کرد.
شأن نزول آیه۱۱ سوره احقاف
کلبی و ابن عباس و برخی دیگر مفسران نزول آیه «و قالَ الَّذینَ کَفَروا لِلَّذینَ ءامَنوا لَو کانَ خَیرًا ما سَبَقونا اِلَیهِ...» را درباره قبایلی از جمله بنی اسد دانسته اند که نسبت به اسلام قبایل غفار و اسلم خرده گرفته، به تمسخر ایشان می پرداختند و می گفتند: اگر در این دین خیری می بود، آنان بر ما سبقت نمی گرفتند؛ اما به نظر می رسد با توجه به مکی بودن سوره احقاف این آیات درباره قریشیان نازل شده و بعدها بر بنی اسد و دیگر قبایل تطبیق شده است، چنان که قتاده بر این باور است که آن در شان قریش نازل شده است.
رویارویی بنی اسد با مسلمانان
بنی اسد در سال پنجم هجری به فرماندهی طلیحة بن خویلد اسدی در غزوه خندق به رویارویی با مسلمانان پرداختند، از این رو برخی مفسّران، مقصود از کلمه «فوق» در آیه ۱۰ احزاب را اشاره به جایی می دانند که قبیله بنی اسد و برخی دیگر از سپاه احزاب از آن سمت وارد شده، موضع گرفتند: «اِذجاءوکُم مِن فَوقِکُم و مِن اَسفَلَ مِنکُم و اِذ زاغَتِ الاَبصـرُ و بَلَغَتِ القُلوبُ الحَناجِرَ... =(به یاد بیاورید) زمانی را که آنها از طرف بالا و پایین (شهر) بر شما وارد شدند (و مدینه را محاصره کردند) و زمانی را که چشمها (از شدت وحشت ) خیره و جانها به لب رسید».در این سال (پنجم هجری) و پس از نبرد احزاب ، رسول خدا ابو عبیده را به عنوان امیر سریه به سراغ قبایل طیّ و اسد در نجد فرستاد. در سال ششم هجرت نیز آن حضرت، عکاشة بن محصن را به «غَمْرَة» (آبی از آن بنی اسد) فرستاد و او توانست ۲۰۰ شتر به غنیمت گرفته، به مدینه آورد، گرچه مطابق گزارشهای دیگر به چیزی برخورد نکرد.
هم پیمانی بنی اسد با یهود شمال حجاز
...