بِنارویه شهری است در بخش بنارویه شهرستان لارستان استان فارس در جنوب ایران. بنارویه در ۸۵ کیلومتری شهر لار واقع شده است. مردم آن اغلب کشاورز هستند و عده ای در کشورهای حاشیه خلیج فارس کار می کنند. بنارویه یکی از شهرهای مهم استان فارس می باشد. بخش بنارویه شامل شهر بنارویه و ۱۰ روستا است. روستاهای تابعه شامل بختیارویه، شرفویه، مارمه، حسن آباد مرگماری، مسیح آباد، حسن آباد کریمی، دامچه، دهفیش، جلال آباد و لاغران است.
جمعیت بنارویه برابر با ۱۷۳۲۷تن است ( سرشماری ۹۵ ) ، درآمد مردم اکثراً از کشاورزی دادوستد و سفر به کشورهای حوزه خلیج فارس می باشد. بخش بنارویه در حال حاضر مستقل بوده و شامل شهر بنارویه و دهستان ده فیش که شامل ۶ روستای شرفویه؛ مارمه؛ بختیارویه؛ حسن آباد مرگماری؛ دهفیش؛ لاغران است، می باشد.
معروف ترین اثر باستانی بنارویه شاه نشین می باشد که به دوره ساسانیان برمیگردد و تنگ حور که با شواهد آثاری همچون آسمان لو که مربوط به دوره زندیه هست پناهگاه خوانین لار در ان زمان بوده است. خندق یا ( شارستان ) معروف که با دیوارهایی به ارتفاع ۱۲ متر و با خشت و گل ساخته شده است عمر آن به دوران قبل از اسلام برمی گردد. از دیگر آثار باستانی بنارویه: شاه نشین " نقاره خانه که بر بالای کوه شاه نشین که با ارتفاعی در حدود ۲۰۰۰متر ساخته شده است، و همچنین چاه معروف دولاب که بر بلندای ضلع جنوبی کوه شاه نشین حفرشده و معروف به دولو می باشند، از جمله این آثار دست کند دو چاه عمیق و مخوف که به قبل از اسلام برمیگردد که طی پیمایشی که از سوی باشگاه غارنوردی و غارشناسی شیرازجوان در شهریور سال ۱۳۹۶ به عمل آمد، عمق چاه اول ۷۴/۶۰ متر و چاه دوم ۶۳ متر برآورد شد.
کاروانسرای زیبا و تاریخی شاه عباسی بنارویه نمونه ای از شاهکار مهندسی و یک اثر بی نظیر و ماندگار در کشور است. به گفته نویسنده کتاب دانشنامه تمدن و فرهنگ بنارویه در ۵۰۰ سال گذشته: این کاروانسرا بازمانده عصر صفوی و توسط یک معمار و هنرمند هندی شیعه که اصالتاً اهل همدان بوده و به دلیل ارتباطات گسترده ای که در عصر شاه عباس صفوی با دربار سلسله شیعی قطب شاهیان هندوستان داشت این معمار ماهر و زبردست نیز به فارس و نهایتا بنارویه اعزام شد و عملیات ساخت این بنای تاریخی را با کمک سایر معماران بومی منطقه شروع زدند.
این کاروانسرا در حدود ۴۵۰ سال پیش در بنارویه ساخته شده است و جزء چهار کاروانسرای منحصربفرد هشت ضلعی در بین ۹۹۹ کاروانسرای ساخته شده در ایران عصر صفوی می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجمعیت بنارویه برابر با ۱۷۳۲۷تن است ( سرشماری ۹۵ ) ، درآمد مردم اکثراً از کشاورزی دادوستد و سفر به کشورهای حوزه خلیج فارس می باشد. بخش بنارویه در حال حاضر مستقل بوده و شامل شهر بنارویه و دهستان ده فیش که شامل ۶ روستای شرفویه؛ مارمه؛ بختیارویه؛ حسن آباد مرگماری؛ دهفیش؛ لاغران است، می باشد.
معروف ترین اثر باستانی بنارویه شاه نشین می باشد که به دوره ساسانیان برمیگردد و تنگ حور که با شواهد آثاری همچون آسمان لو که مربوط به دوره زندیه هست پناهگاه خوانین لار در ان زمان بوده است. خندق یا ( شارستان ) معروف که با دیوارهایی به ارتفاع ۱۲ متر و با خشت و گل ساخته شده است عمر آن به دوران قبل از اسلام برمی گردد. از دیگر آثار باستانی بنارویه: شاه نشین " نقاره خانه که بر بالای کوه شاه نشین که با ارتفاعی در حدود ۲۰۰۰متر ساخته شده است، و همچنین چاه معروف دولاب که بر بلندای ضلع جنوبی کوه شاه نشین حفرشده و معروف به دولو می باشند، از جمله این آثار دست کند دو چاه عمیق و مخوف که به قبل از اسلام برمیگردد که طی پیمایشی که از سوی باشگاه غارنوردی و غارشناسی شیرازجوان در شهریور سال ۱۳۹۶ به عمل آمد، عمق چاه اول ۷۴/۶۰ متر و چاه دوم ۶۳ متر برآورد شد.
کاروانسرای زیبا و تاریخی شاه عباسی بنارویه نمونه ای از شاهکار مهندسی و یک اثر بی نظیر و ماندگار در کشور است. به گفته نویسنده کتاب دانشنامه تمدن و فرهنگ بنارویه در ۵۰۰ سال گذشته: این کاروانسرا بازمانده عصر صفوی و توسط یک معمار و هنرمند هندی شیعه که اصالتاً اهل همدان بوده و به دلیل ارتباطات گسترده ای که در عصر شاه عباس صفوی با دربار سلسله شیعی قطب شاهیان هندوستان داشت این معمار ماهر و زبردست نیز به فارس و نهایتا بنارویه اعزام شد و عملیات ساخت این بنای تاریخی را با کمک سایر معماران بومی منطقه شروع زدند.
این کاروانسرا در حدود ۴۵۰ سال پیش در بنارویه ساخته شده است و جزء چهار کاروانسرای منحصربفرد هشت ضلعی در بین ۹۹۹ کاروانسرای ساخته شده در ایران عصر صفوی می باشد.
wiki: بنارویه