هلسینکی، پایتخت فنلاند، در طول جنگ جهانی دوم بارها بمباران شد. بین سال های ۱۹۳۹ و ۱۹۴۴، فنلاند در معرض بمباران های زیادی توسط اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت. بزرگ ترین آنها سه حمله در فوریه ۱۹۴۴ بود که به آنها حملات بزرگ علیه هلسینکی گفته می شود. [ ۱]
در پاییز سال ۱۹۳۹، هلسینکی توسط هنگ یکم ضدهوایی محافظت گردید. پدافند هوایی هلسینکی از بهار ۱۹۴۳ به بعد تحت رهبری سرهنگ پکا یوکیپالتیو به طور قابل توجهی تقویت شد. در طول جنگ پس آیند، آلمان نازی دو رادار هشدار اولیه و چهار رادار اسلحه گذاری را به هلسینکی ارائه کرد، همچنین ۱۸ توپ ضدهوایی فلاک ۸۸ آلمانی نیز در هلسینکی قرار گرفت و نورافکن های ضدهوایی در لاوتتاساری، کپو له و در سانتاهامینا قرار گرفتند. تا فوریه ۱۹۴۴ پدافند هوایی هلسینکی دارای ۷۷ فلاک ۸۸، ۴۱ توپ، ۳۶ چراغ جستجو، ۱۳ موقعیت یابی صوتی و ۶ رادار به اضافه ردیاب های بصری و واحدهای ضدهوایی نیروی دریایی فنلاند بود. آلمان همچنین از هلسینکی دربرخی از حملات جنگنده های شبانه هوایی شوروی پشتیبانی کرد.
سیستم فرماندهی پدافند هوایی مبتنی بر سیستم آلمانی و کاملاً مؤثر بود - پرسنل کلیدی در آلمان آموزش دیده بودند. کمبود نیروی انسانی باعث شد که پدافند هوایی نیز از پسران داوطلب ۱۶ ساله موسوم به ( گارد سفید ) برای جابجایی اسلحه ها و دختران جوان سازمان شمشیر لوتا برای استفاده ازچراغ های جستجو استفاده کند.
آلمانی ها همچنین یک یگان جنگنده شبانه متشکل از ۱۲ هواپیما در هلسینکی در خلیج فنلاند بین تالین و هلسینکی مستقر کرده بودند.
بمباران فنلاند عموماً توسط گروه بمباران و شناسایی دوربرد نیروی هوایی شوروی با استفاده ازهوانوردی دوربرد انجام شد. این گروه مستقیماً تابع استاوکا بود. در طی بمباران فوریه ۱۹۴۴، این گروه با فرماندهی مارشال الکساندر گولوانوف تقویت شد.
ناوگان بمب افکن شوروی بسیار متنوع بود. بیشتر هواپیماها، دو موتوره و شامل ایلیوشین دی بی - ۳ ، نورث امریکن بی - ۲۵ میتچل و داگلاس ای - ۲۰ هاوک بودند. این دو هواپیما طی لایحه وام و اجاره از ایالات متحده به اتحاد جماهیر شوروی تحویل داده شده بودند.
قبل از جنگ، هلسینکی یک سیستم حفاظت شهری کاملاً گسترده داشت. در سال ۱۹۳۴، پناهگاه حمله هوایی در تمام زیرزمین های ساختمان های بلند ساخته شد. اینها صرفاً اتاقهای زیرزمینی با دیوارهای تقویت شده برای مقاومت در برابرانفجار بمب های مجاور بودند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر پاییز سال ۱۹۳۹، هلسینکی توسط هنگ یکم ضدهوایی محافظت گردید. پدافند هوایی هلسینکی از بهار ۱۹۴۳ به بعد تحت رهبری سرهنگ پکا یوکیپالتیو به طور قابل توجهی تقویت شد. در طول جنگ پس آیند، آلمان نازی دو رادار هشدار اولیه و چهار رادار اسلحه گذاری را به هلسینکی ارائه کرد، همچنین ۱۸ توپ ضدهوایی فلاک ۸۸ آلمانی نیز در هلسینکی قرار گرفت و نورافکن های ضدهوایی در لاوتتاساری، کپو له و در سانتاهامینا قرار گرفتند. تا فوریه ۱۹۴۴ پدافند هوایی هلسینکی دارای ۷۷ فلاک ۸۸، ۴۱ توپ، ۳۶ چراغ جستجو، ۱۳ موقعیت یابی صوتی و ۶ رادار به اضافه ردیاب های بصری و واحدهای ضدهوایی نیروی دریایی فنلاند بود. آلمان همچنین از هلسینکی دربرخی از حملات جنگنده های شبانه هوایی شوروی پشتیبانی کرد.
سیستم فرماندهی پدافند هوایی مبتنی بر سیستم آلمانی و کاملاً مؤثر بود - پرسنل کلیدی در آلمان آموزش دیده بودند. کمبود نیروی انسانی باعث شد که پدافند هوایی نیز از پسران داوطلب ۱۶ ساله موسوم به ( گارد سفید ) برای جابجایی اسلحه ها و دختران جوان سازمان شمشیر لوتا برای استفاده ازچراغ های جستجو استفاده کند.
آلمانی ها همچنین یک یگان جنگنده شبانه متشکل از ۱۲ هواپیما در هلسینکی در خلیج فنلاند بین تالین و هلسینکی مستقر کرده بودند.
بمباران فنلاند عموماً توسط گروه بمباران و شناسایی دوربرد نیروی هوایی شوروی با استفاده ازهوانوردی دوربرد انجام شد. این گروه مستقیماً تابع استاوکا بود. در طی بمباران فوریه ۱۹۴۴، این گروه با فرماندهی مارشال الکساندر گولوانوف تقویت شد.
ناوگان بمب افکن شوروی بسیار متنوع بود. بیشتر هواپیماها، دو موتوره و شامل ایلیوشین دی بی - ۳ ، نورث امریکن بی - ۲۵ میتچل و داگلاس ای - ۲۰ هاوک بودند. این دو هواپیما طی لایحه وام و اجاره از ایالات متحده به اتحاد جماهیر شوروی تحویل داده شده بودند.
قبل از جنگ، هلسینکی یک سیستم حفاظت شهری کاملاً گسترده داشت. در سال ۱۹۳۴، پناهگاه حمله هوایی در تمام زیرزمین های ساختمان های بلند ساخته شد. اینها صرفاً اتاقهای زیرزمینی با دیوارهای تقویت شده برای مقاومت در برابرانفجار بمب های مجاور بودند.
