بمب اتشفشانی

بمب آتشفشانی. یک بمب آتشفشانی ( به انگلیسی: Volcanic bomb ) توده ای از سنگ مذاب است که قطر آن بیشتر از ۶۴ میلی متر باشد که به هنگام خروج مواد آتشفشانی از دهانهٔ آتشفشان از قطعات چسبناک گدازه تشکیل می شود. این توده های مذاب قبل از اینکه به زمین برسند سرد شده و به تکه های جامد تبدیل می شوند و به دلیل اینکه به سرعت سرد شده اند فرصت تبلور نداشته و دارای دانه بندی بسیار ریز هستند که منجر به تشکیل سنگ آذرین می شود. بمب آتشفشانی می تواند کیلومترها دورتر از دهانهٔ آتشفشان فرود بیاید، و اغلب شکل های آن ها متاثر است از حرکات آیرودینامیکی هوا در طول پرواز خودشان به هوا تا لحظه ای که فرود بیایند. بمب های آتشفشانی می توانند بسیار بزرگ باشند به طور مثال در فوران آتشفشان کوه آساما در ژاپن به سال ۱۹۳۵ قطر بمب های آتشفشانی خروجی تا ۵ متر حتی ۶ متر نیز می رسیدند. بمب های آتشفشانی می توانند بسیار خطرآفرین باشند و موجب مرگ انسان ها در منطقه فوران شوند، یکی از همین حوادث در آتشفشان کوه گالراس کلمبیا اتفاق افتاده است که در آن ۶ نفر در نزدیکی قله کشته و چند نفر دیگر به طور جدی صدمه دیدند که دلیل آن خروج غیر منتظره مواد آتشفشانی از دهانه آتشفشان بود.
بمب های آتشفشانی به این اسم شناخته شده اند که در بعضی موارد به دلیل سرد شدن ناگهانی گازهای داخلی خود منفجر می شوند، اما بر خلاف برخی از ادعاهایی که در فرهنگ عامه وجود دارد بمب های آتشفشانی به ندرت منفجر می شوند و اغلب بیشترین آسیب آن ها همان برخورد آن ها با زمین یا انسان ها است. انفجار بمب های آتشفشانی اغلب در بخش bread–crust زمین مشاهده شده است.
بمب ها با توجه به شکل آن ها دسته بندی می شوند که شکل آن ها تابعی از سیالیت ماگمای به وجود آورندهٔ آن ها است.
• بمب های روبان یا استوانه ای که از ماگمای دما بالا یا نسبتاً بالا تشکیل می شوند که به صورت رشته های نامنظم دارای حباب از دهانهٔ آتشفشان خارج می شوند. این رشته هادر اثر برخورد با زمین به بخش های کوچک تر شکسته شده و به صورت دست نخورده مانند روبان به نظر می رسند، از این رو به آن ها بمب روبان می گویند. این بمب ها مدور و گرد هستند یه مسطح و پهن شده هستند، آن ها دارای شیارهایی در مقطع و دارای ویزکول جدولی هستند.
• بمب های توپ مانند که آن ها هم از ماگمای دما بالا یا نسبتاً بالا تشکیل شده اند. در مورد این بمب های کروی، کشش سطحی نقش بسیار مهمی را در کشیده شدن پرتابه بازی می کند.
• اسپیندل، دوکی شکل یا بادامی/چرخشی که توسط فرایندهایی متشابه بمب های کروی به وجود می آیند، هرچند که تفاوت عمده ای با بمب کروی دارند. این بمب ها در هنگام پرواز شکل بادامی می گیرند کمی کشیده می شوند، که تئوری چرخش که این بمب ها را توصیف می کند، اسم بمب های دوکی شکل را برای آن ها گذاشته است. بمب های اسپیندل را می توان از خصوصیاتی که دارد شناسایی کرد که بمب های اسپیندل در طرفی دارای سطح نرمتر و گسترده تر از طرف دیگر است که نشان دهندهٔ طرف سقوط آن در هوا است.
• بمب های پای گاوی زمانی شکل میگیرن که از ارتفاع کمی از دهانه سقوط می کنند که طی این سقوط فرصت اینکه جامد بشوند را نخواهند داشت ( این بمب ها قبل از برخورد به صورت مایع هستند ) ، آن ها در نتیجه در سطح زمین پهن می شوند به صورت نامنظم و به شکل دیسک درمی آیند که شبیه به پهن گاو است.
• بمب های نان پوسته ای زمانی تشکیل می شوند که بمب های آتشفشانی خروجی از دهانه به صورت جامد در آمده باشند و ممکن است که سطوح خارجی آن دارای ترک هایی باشد که تا فضای داخلی بمب پیش رفته باشد.
• بمب های توپودری که دارای سطحی خارجی از ماگما هستند و مغزه درون آن قبلاً تثبیت شده است که از فوران قبلی است.