برای دخالت یهودیان در بلشویسم و انقلاب روسیه، به تاریخ یهودیان در روسیه مراجعه کنید.
بلشویسم یهود، یک شعار ضدکمونیستی و یهود ستیزانه است که ادعا می کند یهودیان مبتکران انقلاب بلشویک در سال ۱۹۱۷ بودند، و آنها قدرت اصلی را در میان بلشویک هایی که انقلاب را رهبری کردند، داشتند. به طور مشابه، تئوری بلشویسم یهود ادعا می کند که یهودیان بر جنبش های کمونیستی در جهان تسلط داشته اند و با تئوری توطئه دولت اشغالگر صهیونیستی ( ZOG ) مرتبط است که ادعا می کند یهودیان سیاست جهانی را کنترل می کنند.
در سال ۱۹۱۷، پس از انقلاب روسیه، شعارهای یهودی ستیزانه عنوان جزوه بلشویسم یهودی بود که در تبلیغات نژادپرستانه نیروهای جنبش سفید ضد کمونیست در طول جنگ داخلی روسیه ( ۱۹۱۸–۱۹۲۲ ) به چشم می خورد. در طول دهه ۱۹۳۰، حزب نازی در آلمان و فدراسیون آلمانی آمریکایی در ایالات متحده نظریه یهودستیزی را برای پیروان، هواداران و جانبداران خود تبلیغ کردند. در لهستان، زیدوکومونا اصطلاحی برای عقیده یهودی ستیزانه ای مبنی بر این بود که یهودیان نفوذ نامتناسب بالایی در اداره جمهوری خلق لهستان دارا هستند. در سیاست های راست تندرو، شعارهای یهودستیزانه «بلشویسم یهودی»، «کمونیسم یهودی» و تئوری توطئه دولت اشغالگر صهیونیستی ZOG کلمات کلیدی هستند که به دروغ ادعا می کنند که کمونیسم یک توطئه یهودی است.
تلاقی یهودیان و انقلاب در فضای نابودی روسیه در طول جبهه شرقی ( جنگ جهانی اول ) پدیدار شد. هنگامی که انقلاب های فوریه ۱۹۱۷ و اکتبر تلاش های جنگی روسیه را فلج کردند، تئوری های توطئه دور از برلین و سن پترزبورگ توسعه یافتند. به عنوان مثال، بسیاری از بریتانیایی ها انقلاب روسیه را به «رابطه ظاهری بلشویک ها، آلمانی ها و یهودیان» نسبت دادند. تا دسامبر ۱۹۱۷، پنج نفر از بیست و یک عضو کمیته مرکزی کمونیست یهودی بودند: کمیسر امور خارجه، رئیس شورای عالی ( شوروی ) ، معاون رئیس شورای کمیسرهای خلق، رئیس شورای سن پترزبورگ، و معاون رئیس پلیس مخفی چکا.
گسترش جهانی این مفهوم در دهه ۱۹۲۰ با انتشار پروتکل بزرگان صهیون مرتبط است، سندی جعلی که مدعی توصیف یک توطئه مخفی یهودی با هدف تسلط بر جهان است. این تعبیر موضوع یهودی بودن برخی از بلشویک های پیشرو ( مانند لئون تروتسکی را در طول انقلاب اکتبر و پس از آن را مطرح می کرد. دنیل پایپز گفت که "در وهله اول از طریق پروتکل بزرگان صهیون، جنبش سفید این اتهامات را به مخاطبان بین المللی گسترش دادند. جیمز ویب ( تاریخدان ) نوشت که «پس از سال ۱۹۱۷ به ندرت می توان منبعی یهودی ستیزانه پیدا کرد که مسئول تحلیل آن منبع مهاجر سفید از انقلاب نباشد».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبلشویسم یهود، یک شعار ضدکمونیستی و یهود ستیزانه است که ادعا می کند یهودیان مبتکران انقلاب بلشویک در سال ۱۹۱۷ بودند، و آنها قدرت اصلی را در میان بلشویک هایی که انقلاب را رهبری کردند، داشتند. به طور مشابه، تئوری بلشویسم یهود ادعا می کند که یهودیان بر جنبش های کمونیستی در جهان تسلط داشته اند و با تئوری توطئه دولت اشغالگر صهیونیستی ( ZOG ) مرتبط است که ادعا می کند یهودیان سیاست جهانی را کنترل می کنند.
در سال ۱۹۱۷، پس از انقلاب روسیه، شعارهای یهودی ستیزانه عنوان جزوه بلشویسم یهودی بود که در تبلیغات نژادپرستانه نیروهای جنبش سفید ضد کمونیست در طول جنگ داخلی روسیه ( ۱۹۱۸–۱۹۲۲ ) به چشم می خورد. در طول دهه ۱۹۳۰، حزب نازی در آلمان و فدراسیون آلمانی آمریکایی در ایالات متحده نظریه یهودستیزی را برای پیروان، هواداران و جانبداران خود تبلیغ کردند. در لهستان، زیدوکومونا اصطلاحی برای عقیده یهودی ستیزانه ای مبنی بر این بود که یهودیان نفوذ نامتناسب بالایی در اداره جمهوری خلق لهستان دارا هستند. در سیاست های راست تندرو، شعارهای یهودستیزانه «بلشویسم یهودی»، «کمونیسم یهودی» و تئوری توطئه دولت اشغالگر صهیونیستی ZOG کلمات کلیدی هستند که به دروغ ادعا می کنند که کمونیسم یک توطئه یهودی است.
تلاقی یهودیان و انقلاب در فضای نابودی روسیه در طول جبهه شرقی ( جنگ جهانی اول ) پدیدار شد. هنگامی که انقلاب های فوریه ۱۹۱۷ و اکتبر تلاش های جنگی روسیه را فلج کردند، تئوری های توطئه دور از برلین و سن پترزبورگ توسعه یافتند. به عنوان مثال، بسیاری از بریتانیایی ها انقلاب روسیه را به «رابطه ظاهری بلشویک ها، آلمانی ها و یهودیان» نسبت دادند. تا دسامبر ۱۹۱۷، پنج نفر از بیست و یک عضو کمیته مرکزی کمونیست یهودی بودند: کمیسر امور خارجه، رئیس شورای عالی ( شوروی ) ، معاون رئیس شورای کمیسرهای خلق، رئیس شورای سن پترزبورگ، و معاون رئیس پلیس مخفی چکا.
گسترش جهانی این مفهوم در دهه ۱۹۲۰ با انتشار پروتکل بزرگان صهیون مرتبط است، سندی جعلی که مدعی توصیف یک توطئه مخفی یهودی با هدف تسلط بر جهان است. این تعبیر موضوع یهودی بودن برخی از بلشویک های پیشرو ( مانند لئون تروتسکی را در طول انقلاب اکتبر و پس از آن را مطرح می کرد. دنیل پایپز گفت که "در وهله اول از طریق پروتکل بزرگان صهیون، جنبش سفید این اتهامات را به مخاطبان بین المللی گسترش دادند. جیمز ویب ( تاریخدان ) نوشت که «پس از سال ۱۹۱۷ به ندرت می توان منبعی یهودی ستیزانه پیدا کرد که مسئول تحلیل آن منبع مهاجر سفید از انقلاب نباشد».
wiki: بلشویسم یهودی