بقیری

لغت نامه دهخدا

بقیری. [ ب ُق ْ ق َ را ] ( ع اِ ) یک نوع بازی که بپارسی کوهاموی گویند. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( تاج المصادر بیهقی ). بازی کودکان است و آن توده ای از خاک است که در گرد آن خطوطی است. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

یک نوع بازی که بپارسی کوهاموی گویند . بازی کودکان است و آن تود. از خاک است که در گرد آن خطوطی است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بقّیری: نوعی ابزار قمار است.
بقّیری، عبارت است از:
- توده هایی از خاک که درون یکی از آنها چیزی را پنهان می کردند. هرکس آن را می یافت، برنده اعلام می شد و جایزه ی تعیین شده، از آن او بود.
- یا این که انبوهی از خاک بود که درون آن، مویی را پنهان می کردند، سپس روی آن آب می ریختند تا گل شود. پس از این مرحله هر کس مو را می یافت جایزه را می برد.
نام دیگر بقیری
بعضی بقّیری را همان «اربعة عشر» دانسته اند .
حکم وکاربرد فقهی
فقها در باب تجارت، در مقام بیان مصادیق آلات قمار، از این عنوان نیز یاد کرده و آن را حرام دانسته اند.

پیشنهاد کاربران

کومه هایی از خاک که کودکان با قمار می کنند، بدین نحو که چیزی را در یکی از آنان پنهان می کردند و هر که آن را میافت و بر می داشت گروگان را می برد.

بپرس