بقعه پیر بکران

[ویکی فقه] پیرِبَکْران، بُقْعه، آرامگاه محمد بن بکران، از عارفان و مشایخ صوفیه (د ۷۰۳ق/۱۳۰۴م)، در شهری به همین نام، در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان می باشد.
آرامگاه از آثار دوره الجایتو، معروف به سلطان محمد خدابنده (حکومت ۷۰۳ـ ۷۱۶) و نزدیک قبرستان قدیم یهودیانِ اصفهان (در نزدیکی بقایای یک مجموعه مقدس یهودیان شامل آرامگاه استراخاتون) قرار دارد و بدین لحاظ این بنا نیز محل زیارت و تکریم یهودیان است.
هرتسفلد، ارنست، تاریخ باستانـی ایران بر بنیاد باستـان شناسی، ج۱، ص۱۷۷، ترجمه علی اصغر حکمت، تهـران، ۱۳۵۴ش.
راجر استیونس نیز در سفرنامه خود به توصیف بنای پیربکران پرداخته است.
استیونس، راجر، سفرنامه در سرزمین صوفی بزرگ، ج۱، ص۷۰۱ -۷۰۲، اصفهان از دید سیاحان خارجی، ترجمه فیروز اشراقی، اصفهان، ۱۳۷۱ش.
بنای پیربکران طی ۴ دوره مختلف شکل گرفته است.
← دوره اول بنا
...