بغض یهود

[ویکی فقه] بغض یهود (قرآن). یهودیان همواره با یکدیگر در دشمنی و نفرت بسر می برند و این سزای اعمال آنان است که پیمان های خود با خدا را فراموش کرده و نقض می کنند.
«وقالت الیهود... والقینا بینهم العدوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و یهود گفتند... و تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...» . در اینکه منظور از این" عداوت و بغضاء" چیست در میان مفسران گفتگو است، ولی اگر ما از وضع استثنایی و ناپایدار کنونی یهود صرفنظر کنیم و تاریخچه زندگی پراکنده و توام با دربدری آنها را در نظر بگیریم خواهیم دید که یک عامل مهم برای این وضع خاص تاریخی عدم وجود اتحاد و صمیمیت در میان آنها در سطح جهانی بوده است، زیرا اگر اتحاد و صمیمیتی در میان آنها وجود می داشت در طول تاریخ این همه شاهد پراکندگی و بدبختی و دربدری نبودند.
کفر و طغیان یهود
«وقالت الیهود... ولیزیدن کثیرا منهم مآ انزل الیک من ربک طغیـنا وکفرا والقینا بینهم العدوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و یهود گفتند... بر طغیان و کفر بسیاری از ایشان خواهد افزود و تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...» . " و القینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة". ظاهر اینکه این جمله در سیاق جملاتی قرار گرفته که درباره یهود است، این است که ضمیر" هم" در" بینهم" به یهود برگردد و لو اینکه افتتاح این سیاق به اهل کتاب شده و اهل کتاب تنها یهود نیستند، بنابراین، مقصود از" عداوت" و" بغضاء"، تشتت عقاید و اختلاف مذاهب خواهد بود که خدای تعالی هم در مواضعی از کلام خود به آن اشاره کرده است.
ایجاد کینه در دلهای یهود و نصارا
خداوند، ایجادکننده کینه در بین یهود و نصارا به علت نقض پیمان و فراموشی تذکارهای الهی:«ولقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل وبعثنا منهم اثنی عشر نقیبا...... فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة وسوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون.» «در حقیقت خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت و از آنان دوازده سرکرده برانگیختیم...... و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم و به زودی خدا آنان را از آنچه می کرده اند (و می ساخته اند) خبر می دهد.» آنها نیز با خدا پیمان بسته بودند که از حقیقت توحید منحرف نشوند و دستورات الهی را بدست فراموشی نسپارند و نشانه های آخرین پیامبر را کتمان نکنند، ولی آنها نیز به همان سرنوشت یهود گرفتار شدند، با این تفاوت که قرآن در مورد یهود می گوید: تنها عده کمی از آنان پاک و حق شناس بودند ولی در باره نصاری می گوید: جمعی از آنان منحرف شدند، از این تعبیر روشن می شود که منحرفان یهود بیشتر از منحرفان نصاری بوده اند. سپس قرآن نتیجه اعمال مسیحیان را چنین شرح می دهد که به جرم اعمالشان تا دامنه قیامت در میان آنها عداوت و دشمنی افکندیم.(فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة). و مجازات دیگر آنها که در آخرین جمله آیه به آن اشاره شده این است که" در آینده خداوند نتائج اعمال آنها را به آنها خبر خواهد داد و عملا با چشم خود خواهند دید".(و سوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون).
← زمینه های کینه توزی
...