بغراج

لغت نامه دهخدا

بغراج. [ ] ( اِخ ) بگفته قزوینی ، نام قومی است از اقوام ترک که حضرت علی را خدا میدانند، و حکمرانان متسلسل از زیدبن علی دارند و به یک مصحف که در ظهرش مراثی دائر بوفات زیدمزبور نوشته شده معتقدند. ( از قاموس الاعلام ترکی ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بُغراج (بَغراج)، نام سرزمین و قبیله ای ترک و زیدی مذهب است.
ابودُلف مِسْعَربن مُهَلهِل، شاعر و نویسنده قرن چهارم، در رساله نخست سفرنامه خود ضمن شرح سفرش به ترکستان، چین وهند و وصف سرزمین ها و قبیله هایی که در مسیر خود از بخارا تا شهر سندابیل، مرکز چین آن روز، از بغراج نام برده است.

نظر یاقوت حموی درباره بغراج
← لهجه و مهارت قوم بغراج
ابودلف دربیان عقاید قوم بغراج می گوید که این قوم مصحف تذهیب شده ای دارند که در پشت آن ابیاتی در رثای زید نوشته شده و آن را می پرستند، در نظر آنان، زید شاعر عرب و علی علیه السلام اله ایشان است.آنان قائل اند که حاکمانشان علوی و از نسل یحیی بن زیدند و کسی جز از نسل او حق حاکمیت ندارد.


نظر مینورسکی درباره بغراج
...

پیشنهاد کاربران

بپرس