[ویکی فقه] بشیر بن عمرو حضرمی از یاران شهید امام حسین (علیه السلام) در کربلا است.
نام او را بشر و نام پدرش را عمر، عمرو و عبدالله نیز گفته اند. و سید بن طاووس در لهوف نام وی را محمّد بن بشیر ذکر کرده است ولی مورّخان پیشین کسی را به نام محمّد بن بشیر در زمره شهیدان کربلا ذکر نکرده اند.بشر بن عمرو از اعراب قبیله کنده بود و به مانند بسیاری از مردم کوفه اصالتی یمنی داشت. او از یاران امام علی (علیه السلام) و از جمله تابعین محسوب می شد و به نیکی ستوده شده بود. فرزندان او نیز افرادی شجاع و دلاور بودند و در جنگ ها به دلاوری معروف بودند. بشر در ایّام مهادنه و در زمانی که امام حسین (علیه السلام) مشغول گفتگو با عمر سعد بود از فرصت استفاده کرد و به سپاه امام (علیه السلام) ملحق شد.
← اسیر شدن فرزند بشیر
در زیارت ناحیه مقدسه از وی چنین یاد شده است: السّلامُ عَلی بِشْرِ بْنِ عُمَر الْحَضْرَمی ، شَکِّرَ اللَّهُ لَکَ قَوْلَکَ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام وَقَدْ اذِنَ لَکَ فِی الانْصرافِ: اکَلَتْنِی اذَنْ السِّباعُ حَیَّاً انْ فارَقْتُکَ وَاسْأَلُ عَنْکَ الرّکَبانَ وَاخْذُلُکَ مَعَ قِلَّةِ الَاعْوانِ لا یَکُونُ هذا ابَداً. سلام بر بشر بن عمر حضرمی؛ خدا به تو پاداش خیر دهد به جهت اعلام وفاداریت نسبت به امام حسین (علیه السلام)، آنگاه که به تو اجازه انصراف داد و در پاسخ گفتی: درندگان زنده زنده مرا بخورند اگر از تو جدا شوم و در این بی کسی تنهایت گذارم و سپس سراغت را از کاروانیان بگیرم، نه، نه، هرگز چنین نخواهد شد!
نام او را بشر و نام پدرش را عمر، عمرو و عبدالله نیز گفته اند. و سید بن طاووس در لهوف نام وی را محمّد بن بشیر ذکر کرده است ولی مورّخان پیشین کسی را به نام محمّد بن بشیر در زمره شهیدان کربلا ذکر نکرده اند.بشر بن عمرو از اعراب قبیله کنده بود و به مانند بسیاری از مردم کوفه اصالتی یمنی داشت. او از یاران امام علی (علیه السلام) و از جمله تابعین محسوب می شد و به نیکی ستوده شده بود. فرزندان او نیز افرادی شجاع و دلاور بودند و در جنگ ها به دلاوری معروف بودند. بشر در ایّام مهادنه و در زمانی که امام حسین (علیه السلام) مشغول گفتگو با عمر سعد بود از فرصت استفاده کرد و به سپاه امام (علیه السلام) ملحق شد.
← اسیر شدن فرزند بشیر
در زیارت ناحیه مقدسه از وی چنین یاد شده است: السّلامُ عَلی بِشْرِ بْنِ عُمَر الْحَضْرَمی ، شَکِّرَ اللَّهُ لَکَ قَوْلَکَ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام وَقَدْ اذِنَ لَکَ فِی الانْصرافِ: اکَلَتْنِی اذَنْ السِّباعُ حَیَّاً انْ فارَقْتُکَ وَاسْأَلُ عَنْکَ الرّکَبانَ وَاخْذُلُکَ مَعَ قِلَّةِ الَاعْوانِ لا یَکُونُ هذا ابَداً. سلام بر بشر بن عمر حضرمی؛ خدا به تو پاداش خیر دهد به جهت اعلام وفاداریت نسبت به امام حسین (علیه السلام)، آنگاه که به تو اجازه انصراف داد و در پاسخ گفتی: درندگان زنده زنده مرا بخورند اگر از تو جدا شوم و در این بی کسی تنهایت گذارم و سپس سراغت را از کاروانیان بگیرم، نه، نه، هرگز چنین نخواهد شد!
wikifeqh: محمد_بن_بشیر_حضرمی