بشارت در قران

[ویکی فقه] بشارت در قرآن. بشارت ، خبر سرورانگیز، امیدبخش و مورد انتظار است.
بشارت، مصدر ثلاثی مجرد بر وزن فعالة است. برخی ریشه آن را (بُشر) به معنای سرور می دانند که به آن بُشری نیز می گویند. معادل آن در فارسی مژده و خبر خوش است.
تفاوت بشارت و خبر
در تفاوت بشارت و خبر گفته شده: بشارت خبر سرورانگیزی است که برای اولین بار داده می شود.
← کاربرد استعاری
این مفهوم در قرآن با مشتقاتی چون بُشْری، مُبَشِّر، بَشیر و... به کار رفته است. استبشار نیز به معنای درخواست سروری است که از بشارت حاصل می شود.
مفهوم بشارت در قرآن
...