بزم جادوان

بَزم جادُوان[ ۱] نام گردهمایی فرضی جادوگران است که به باور مسیحیان سده های میانه در شب های ویژه ای برگزار می شد. از حدود سال ۱۴۰۰ میلادی به این سو، در بسیاری از مناطق اروپا، گروه های مسیحی می پنداشتند که جادوگران در مواقع ویژه ای گرد هم می آیند تا شیطان را پرستیده و جشنی گناه آلود بر پا کنند و طرح کردارهای شیطانی بعدی خود را بریزند. [ ۲]
مسیحیان که می پنداشتند یهودیان نیز شیطان پرست اند، این گونه بزم های جادوگرانه را نیز کنیسه و سَبَت ( شنبه، روز تعطیلی یهودی ) می نامیدند. در روایات انگلیسی باور بر این بود که خود شیطان نیز در این بزم ها حضور می یافت و جادوگران را می لیسید و با این کار داغ سیاهی بر آن ها به جا می گذاشت. . [ ۲]