[ویکی فقه] بزم بهشتیان (قرآن). در این مقاله به بررسی بزم و میهمانی بهشتیان در بهشت و نعمت های موجود می پردازیم.
ان اصحـب الجنة الیوم فی شغل فـکهون• هم وازوجهم فی ظـلـل علی الارائک متکـون• لهم فیها فـکهة و لهم ما یدعون. «بهشتیان امروز به نعمت های خدا مشغول و مسرورند (و از هر اندیشه ناراحت کننده برکنار). آنها و همسرانشان در سایه های (قصرها و درختان بهشتی) بر تخت ها تکیه کرده اند! برای آنها در بهشت میوه بسیار لذت بخشی است و هر چه بخواهند در اختیار آنها خواهد بود». فوکه وهم مکرمون• فی جنت النعیم• علی سرر متقـبلین. «میوه های گوناگون پر ارزش، و آنها مورد احترامند. در باغ های پرنعمت بهشت. بر تخت ها روبروی یکدیگر تکیه زده اند». جنت عدن مفتحة لهم الابوب• هـذا ذکر وان للمتقین لحسن مـاب• متکـین فیها یدعون فیها بفـکهة کثیرة و شراب. «این یک یادآوری است، و برای پرهیزگاران بازگشت نیکوئی است. باغهای جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است در حالی که در آن بر تختها تکیه کرده اند و انواع میوه ها و نوشیدنی های گوناگون در اختیار آنان است». ان المتقین فی مقام امین• فی جنت وعیون• یدعون فیها بکل فـکهة ءامنین. «پرهیزکاران در جایگاه امن و امانی هستند. در میان باغ ها و چشمه ها. آنها هر نوع میوه ای را بخواهند در اختیارشان قرار می گیرد، و در نهایت امنیت به سر می برند». ان المتقین فی جنت ونعیم• کلوا واشربوا هنیـا بما کنتم تعملون• وامددنـهم بفـکهة ولحم مما یشتهون. «اما پرهیزگاران در میان باغ های بهشت و نعمت های فراوان جای دارند. (به آنها گفته می شود) بخورید و بیاشامید گوارا، اینها به خاطر اعمالی است که انجام می دادید. همواره از انواع میوه ها و گوشت ها از هر نوع تمایل داشته باشند در اختیار آنها می گذاریم.» فی جنت النعیم• علی سرر موضونة• متکـین علیها متقـبلین• و فـکهة مما یتخیرون. «در باغ های پر نعمت بهشت جای دارند. آنها (مقربان) بر تخت هائی که صف کشیده و به هم پیوسته است قرار دارند. در حالی که بر آن تکیه کرده و روبروی یکدیگرند. و میوه هائی از هر نوع که مایل باشند».
شراب ناب بهشتی
فی جنت النعیم• علی سرر متقـبلین• یطاف علیهم بکاس من معین• بیضاء لذة للشربین. «در باغ های پرنعمت بهشت. بر تخت ها روبروی یکدیگر تکیه زده اند. گرداگرد آنها قدح های لبریز از شراب طهور را می گردانند شرابی که سفید و درخشنده و لذتبخش برای نوشندگان است». جنت عدن مفتحة لهم الابوب• متکـین فیها یدعون فیها بفـکهة کثیرة و شراب. منظور از جمله (یدعون فیها بفاکهة کثیرة و شراب) این است که بفهماند اهل تقوی در بهشت حکمشان روا است، به نحوی که بین آنان و خواسته هایشان واسطه ای نیست، مثلا، از میوه های بهشتی که انواعی بسیار است، هر یک را صدا بزنند خود آن میوه و یا شراب نزدشان حاضر می شود، بدون این که احتیاج باشد که کسی آن میوه را برایشان بیاورد. فی جنت النعیم• علی سرر موضونة• متکـین علیها متقـبلین• یطوف علیهم ولدن مخلدون• باکواب و اباریق و کاس من معین. «...نوجوانانی جاودانی (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنها می گردند. با قدح ها و کوزه ها و جام هائی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)!».کلمه (اکواب) جمع کوب است، که در عرب به معنای ظرفی است که نه دسته داشته باشد و نه لوله به خلاف اباریق که جمع ابریق است و به معنای ظرفی است که هم دسته دارد، و هم لوله، و در فارسی آن آفتابه می گویند. و بعضی گفته اند: ابریق به معنای ظرفی است که تنها لوله داشته باشد. و کلمه (کاس) همان کاسه فارسی است. بعضی از مفسرین در پاسخ از این سوال که چرا اکواب و اباریق را جمع آورد، و در خصوص کاس آن را به صیغه مفرد آورد، گفته اند: جهتش این است که کلمه کاس تنها در موردی بر ظرف اطلاق می شود که پر باشد، و کاسه خالی را کاس نمی گویند. و مراد از (معین) خمر معین است، یعنی شرابی که پیش روی آدمی جریان داشته باشد.
پذیرایی از بهشتیان
فی جنت النعیم• علی سرر متقـبلین• یطاف علیهم بکاس من معین• بیضاء لذة للشربین. (یطاف علیهم بکاس من معین (کلمه کاس) به معنای همان کاسه فارسی است که نام ظرف آب و شراب است. و از بسیاری از علمای اهل لغت نقل شده که گفته اند: ظرف آب و شراب را (کاس) نمی گویند مگر وقتی که پر از آب و شراب باشد، و اگر خالی شد نامش (قدح) است، و کلمه (معین) در نوشیدنی ها به معنای آن نوشیدنی است که ازپشت ظرف دیده شود، (مانند آب و شرابی که در ظرف بلورین باشد)، و این کلمه از ماده عین مشتق شده، وقتی می گویند: (عان الماء) معنایش این است که: آب ظاهر گشت و روی زمین جریان یافت، و مراد از (کاس معین) زلال بودن آب و یا شراب ا ست، و به همین جهت دنبالش فرمود: (بیضاء).(بیضاء لذة للشاربین)- یعنی شرابی صاف و زلال که صفا و زلالی اش برای نوشندگان لذت بخش است. پس کلمه (لذة) در آیه مصدری است که معنای وصفی از آن اراده شده، تا مبالغه را افاده کند، ممکن هم هست مونث (لذة) باشد که آن نیز - بنا به گفته بعضی - به معنای لذیذ است. فی جنت النعیم• علی سرر موضونة• متکـین علیها متقـبلین• یطوف علیهم ولدن مخلدون• اکواب و اباریق و کاس من معین. در مجمع البیان در ذیل آیه (یطوف علیهم ولدان مخلدون) می گوید در معنای ولدان اختلاف است، بعضی گفته اند همان فرزندان اهل دنیا هستند، که (به خاطر کوچکی سن) نه حسناتی دارند تا مستقلا برای خود پاداشی داشته باشند، و نه گناهانی تا عقاب شوند، ناگزیر این پست را به آنان محول کرده اند.آنگاه می گوید: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) هم روایت شده که وقتی پرسیدند اطفال مشرکین در آخرت چه وضعی دارند؟ فرمود: خدمتگزاران اهل بهشتند. مؤ لف: این روایت را الدر المنثور هم از حسن نقل کرده، لیکن روایتش ضعیف و غیر قابل اعتماد است.
تزیین بهشتیان
...
ان اصحـب الجنة الیوم فی شغل فـکهون• هم وازوجهم فی ظـلـل علی الارائک متکـون• لهم فیها فـکهة و لهم ما یدعون. «بهشتیان امروز به نعمت های خدا مشغول و مسرورند (و از هر اندیشه ناراحت کننده برکنار). آنها و همسرانشان در سایه های (قصرها و درختان بهشتی) بر تخت ها تکیه کرده اند! برای آنها در بهشت میوه بسیار لذت بخشی است و هر چه بخواهند در اختیار آنها خواهد بود». فوکه وهم مکرمون• فی جنت النعیم• علی سرر متقـبلین. «میوه های گوناگون پر ارزش، و آنها مورد احترامند. در باغ های پرنعمت بهشت. بر تخت ها روبروی یکدیگر تکیه زده اند». جنت عدن مفتحة لهم الابوب• هـذا ذکر وان للمتقین لحسن مـاب• متکـین فیها یدعون فیها بفـکهة کثیرة و شراب. «این یک یادآوری است، و برای پرهیزگاران بازگشت نیکوئی است. باغهای جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است در حالی که در آن بر تختها تکیه کرده اند و انواع میوه ها و نوشیدنی های گوناگون در اختیار آنان است». ان المتقین فی مقام امین• فی جنت وعیون• یدعون فیها بکل فـکهة ءامنین. «پرهیزکاران در جایگاه امن و امانی هستند. در میان باغ ها و چشمه ها. آنها هر نوع میوه ای را بخواهند در اختیارشان قرار می گیرد، و در نهایت امنیت به سر می برند». ان المتقین فی جنت ونعیم• کلوا واشربوا هنیـا بما کنتم تعملون• وامددنـهم بفـکهة ولحم مما یشتهون. «اما پرهیزگاران در میان باغ های بهشت و نعمت های فراوان جای دارند. (به آنها گفته می شود) بخورید و بیاشامید گوارا، اینها به خاطر اعمالی است که انجام می دادید. همواره از انواع میوه ها و گوشت ها از هر نوع تمایل داشته باشند در اختیار آنها می گذاریم.» فی جنت النعیم• علی سرر موضونة• متکـین علیها متقـبلین• و فـکهة مما یتخیرون. «در باغ های پر نعمت بهشت جای دارند. آنها (مقربان) بر تخت هائی که صف کشیده و به هم پیوسته است قرار دارند. در حالی که بر آن تکیه کرده و روبروی یکدیگرند. و میوه هائی از هر نوع که مایل باشند».
شراب ناب بهشتی
فی جنت النعیم• علی سرر متقـبلین• یطاف علیهم بکاس من معین• بیضاء لذة للشربین. «در باغ های پرنعمت بهشت. بر تخت ها روبروی یکدیگر تکیه زده اند. گرداگرد آنها قدح های لبریز از شراب طهور را می گردانند شرابی که سفید و درخشنده و لذتبخش برای نوشندگان است». جنت عدن مفتحة لهم الابوب• متکـین فیها یدعون فیها بفـکهة کثیرة و شراب. منظور از جمله (یدعون فیها بفاکهة کثیرة و شراب) این است که بفهماند اهل تقوی در بهشت حکمشان روا است، به نحوی که بین آنان و خواسته هایشان واسطه ای نیست، مثلا، از میوه های بهشتی که انواعی بسیار است، هر یک را صدا بزنند خود آن میوه و یا شراب نزدشان حاضر می شود، بدون این که احتیاج باشد که کسی آن میوه را برایشان بیاورد. فی جنت النعیم• علی سرر موضونة• متکـین علیها متقـبلین• یطوف علیهم ولدن مخلدون• باکواب و اباریق و کاس من معین. «...نوجوانانی جاودانی (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنها می گردند. با قدح ها و کوزه ها و جام هائی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)!».کلمه (اکواب) جمع کوب است، که در عرب به معنای ظرفی است که نه دسته داشته باشد و نه لوله به خلاف اباریق که جمع ابریق است و به معنای ظرفی است که هم دسته دارد، و هم لوله، و در فارسی آن آفتابه می گویند. و بعضی گفته اند: ابریق به معنای ظرفی است که تنها لوله داشته باشد. و کلمه (کاس) همان کاسه فارسی است. بعضی از مفسرین در پاسخ از این سوال که چرا اکواب و اباریق را جمع آورد، و در خصوص کاس آن را به صیغه مفرد آورد، گفته اند: جهتش این است که کلمه کاس تنها در موردی بر ظرف اطلاق می شود که پر باشد، و کاسه خالی را کاس نمی گویند. و مراد از (معین) خمر معین است، یعنی شرابی که پیش روی آدمی جریان داشته باشد.
پذیرایی از بهشتیان
فی جنت النعیم• علی سرر متقـبلین• یطاف علیهم بکاس من معین• بیضاء لذة للشربین. (یطاف علیهم بکاس من معین (کلمه کاس) به معنای همان کاسه فارسی است که نام ظرف آب و شراب است. و از بسیاری از علمای اهل لغت نقل شده که گفته اند: ظرف آب و شراب را (کاس) نمی گویند مگر وقتی که پر از آب و شراب باشد، و اگر خالی شد نامش (قدح) است، و کلمه (معین) در نوشیدنی ها به معنای آن نوشیدنی است که ازپشت ظرف دیده شود، (مانند آب و شرابی که در ظرف بلورین باشد)، و این کلمه از ماده عین مشتق شده، وقتی می گویند: (عان الماء) معنایش این است که: آب ظاهر گشت و روی زمین جریان یافت، و مراد از (کاس معین) زلال بودن آب و یا شراب ا ست، و به همین جهت دنبالش فرمود: (بیضاء).(بیضاء لذة للشاربین)- یعنی شرابی صاف و زلال که صفا و زلالی اش برای نوشندگان لذت بخش است. پس کلمه (لذة) در آیه مصدری است که معنای وصفی از آن اراده شده، تا مبالغه را افاده کند، ممکن هم هست مونث (لذة) باشد که آن نیز - بنا به گفته بعضی - به معنای لذیذ است. فی جنت النعیم• علی سرر موضونة• متکـین علیها متقـبلین• یطوف علیهم ولدن مخلدون• اکواب و اباریق و کاس من معین. در مجمع البیان در ذیل آیه (یطوف علیهم ولدان مخلدون) می گوید در معنای ولدان اختلاف است، بعضی گفته اند همان فرزندان اهل دنیا هستند، که (به خاطر کوچکی سن) نه حسناتی دارند تا مستقلا برای خود پاداشی داشته باشند، و نه گناهانی تا عقاب شوند، ناگزیر این پست را به آنان محول کرده اند.آنگاه می گوید: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) هم روایت شده که وقتی پرسیدند اطفال مشرکین در آخرت چه وضعی دارند؟ فرمود: خدمتگزاران اهل بهشتند. مؤ لف: این روایت را الدر المنثور هم از حسن نقل کرده، لیکن روایتش ضعیف و غیر قابل اعتماد است.
تزیین بهشتیان
...
wikifeqh: بزم_بهشتیان_(قرآن)