بزرگراه هینز

بزرگراه هینز یا هاینز کات آف ( و هنوز هم اغلب به نام جاده هینز شناخته می شود ) بزرگراهی است که هینز، آلاسکا، در ایالات متحده را به هینز جانکشن، کانادا متصل می کند و از استان بریتیش کلمبیا می گذرد. این راه مسیر قدیمی دالتون را از بندر هینز در داخل کشور برای حدود ۱۸۰ کیلومتر ( ۱۱۰ مایل ) دنبال می کند سپس به کلوکشو، یوکان ، و سپس به محل اتصال هاینس ادامه می دهد. طول بزرگراه حدود ۲۴۴ کیلومتر ( ۱۵۲ مایل ) است، که ۷۲ کیلومتر ( ۴۵ مایل ) در آلاسکا است.
این بزرگراه تا سال ۱۹۷۸ با نام بزرگراه ۴ یوکان شناخته می شد، زمانی که شماره آن به بزرگراه ۳ تغییر کرد. این شماره در بریتیش کلمبیا وجود ندارد، اما نسخه های مایل پست حداقل تا سال ۲۰۰۴ آن را به عنوان بزرگراه ۴ ذکر کرده اند، عددی که در واقع در جزیره ونکوور استفاده می شود. بخش آلاسکا بخشی از مسیر ۷ آلاسکا است.
این مسیر در اصل مسیری بود که توسط تاجران چیکات تلینگیت استفاده می شد که در نهایت به مسیر دالتون تبدیل شد. این توسط برخی از کاوشگران در طول تب طلای کلوندایک در ۱۸۹۸ - ۱۸۹۹ استفاده شد. سایر معادن مسیر دالتون پایین را در طول سال های پس از تأسیس آن فعال نگه داشتند. دولت استانی بریتیش کلمبیا در سال ۱۹۰۹ زمانی که استخراج مس در کوپر باته و کوه گلاو آغاز شد، بخش خود را از مسیر به جاده واگن تبدیل کرد. در سال ۱۹۱۱، ۳۰ تن سنگ معدن از معادن آنجا حمل شد.
این بزرگراه توسط ارتش ایالات متحده در سال ۱۹۴۳ به عنوان یک مسیر جایگزین از اقیانوس آرام به بزرگراه آلاسکا ساخته شد، در صورتی که مسیر یوکان و راه آهن سفید از اسکاگوی مسدود شود. هزینه کل ساخت ۱۳ میلیون دلار آمریکا می شد.
در دهه های اول پس از جنگ، تعمیر و نگهداری در بهترین حالت مشکل بود. جاده در زمستان با کولاک و در تابستان با گل شار همراه بود و برای مدتی در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، تمام وسایل نقلیه ای که در بزرگراه تردد می کردند از طریق رادیو کنترل می شدند. دسترسی در تمام طول سال تا سال ۱۹۶۳ به دست نیامد.