بریگادهای صلح بین الملل ( انگلیسی: Peace Brigades International ) یک سازمان مردم نهاد است که در سال ۱۹۸۱ تأسیس شد که از حقوق بشر حفاظت کرده و مبارزات غیر خشونت آمیز را ترویج می کند. در درجه اول این کار با اعزام داوطلبان بین المللی به مناطق تنش زا صورت می گیرد و سپس از طریق اعضای سازمان های حقوق بشر، اتحادیه ها، گروه های روستایی و برخی دیگر که با خشونت سیاسی تهدید می شوند را مورد حمایت قرار می دهد. بریگادهای صلح بین الملل همچنین ابتکارهای دیگری را برای ایجاد صلح در میان کشورهای درگیر تسهیل می کنند. آن ها یک سازمان غیر حزبی هستند و در امور کسانی که با آن ها همراهی می کنند دخالت نمی کنند. در حال حاضر، از سال ۲۰۱۵، بریگادهای صلح بین الملل پروژه هایی را در کلمبیا، گواتمالا، اندونزی، کنیا، مکزیک و نپال اجرا کرده اند. [ ۱]
با الهام از کار شانتی سنا در هند، گروه بین المللی صلح در سال ۱۹۸۱ توسط گروهی از فعالان کنشگری غیر خشونت آمیز تأسیس شد، از جمله نارایان دسای، جورج ویلوگبی، چارلز واکر، ریموند ماگی، جیمی دیاز و موری تامسون. بریگادهای صلح بین الملل در سال ۱۹۸۳، در طی جنگ کونترا برای مدت کوتاهی یک تیم صلح را به یالاپا در نیوا سگوویا در نیکاراگوئه فرستاد تا در میان جناح های متخاصم میانجی شود. این پروژه با عنوان شاهدان صلح گسترش پیدا کرد. اولین پروژه طولانی مدت انجام شده در گواتمالا ( ۱۹۸۳–۱۹۹۹ ) بود که در سال ۲۰۰۳ تمدید شد، از طریق السالوادور ( ۱۹۸۷–۱۹۹۲ ) ، سریلانکا ( از ۱۹۸۹–۱۹۹۸ ) ، آمریکای شمالی ( ۱۹۹۲–۱۹۹۹ در کانادا و ایالات متحده آمریکا ) ، کلمبیا ( از۱۹۹۴ ) ، کنیا ( از سال ۲۰۱۳ ) بالکان ( از ۱۹۹۴–۲۰۰۱ به سازمانهای دیگر پیوست ) آغاز شده است. هائیتی ( ۱۹۹۵–۲۰۰۰ ) ، مکزیکو ( از ۱۹۹۸ ) ، اندونزی ( ۱۹۹۹–۲۰۱۱ از ۲۰۱۵ ) نپال ( ۲۰۰۵–۲۰۱۴ ) و هندوراس ( از ۲۰۱۳ ) [ ۲] [ ۳]
بریگادهای صلح بین الملل سازمانی است مبتنی بر کار تیمی که تصمیمات را به صورت جمعی می گیرد. این ساختار سلسله مراتب ندارد. سه بعد مختلف در ساختار کلی بریگادهای صلح بین الملل وجود دارد که عبارتند از گروه های کشور، پروژه های میدانی و سطوح بین المللی ( شامل مجمع عمومی بریگادهای صلح بین الملل، شورای بین المللی ( IC ) و شورای بین المللی عملیات ( IOC ) . جلسات بین المللی هر سه سال یکبار برگزار می شود که اعضای سازمان به طور سراسری در آن شرکت می کنند تا جهت گیری برنامه هر کشور را تجزیه و تحلیل و تغییر دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا الهام از کار شانتی سنا در هند، گروه بین المللی صلح در سال ۱۹۸۱ توسط گروهی از فعالان کنشگری غیر خشونت آمیز تأسیس شد، از جمله نارایان دسای، جورج ویلوگبی، چارلز واکر، ریموند ماگی، جیمی دیاز و موری تامسون. بریگادهای صلح بین الملل در سال ۱۹۸۳، در طی جنگ کونترا برای مدت کوتاهی یک تیم صلح را به یالاپا در نیوا سگوویا در نیکاراگوئه فرستاد تا در میان جناح های متخاصم میانجی شود. این پروژه با عنوان شاهدان صلح گسترش پیدا کرد. اولین پروژه طولانی مدت انجام شده در گواتمالا ( ۱۹۸۳–۱۹۹۹ ) بود که در سال ۲۰۰۳ تمدید شد، از طریق السالوادور ( ۱۹۸۷–۱۹۹۲ ) ، سریلانکا ( از ۱۹۸۹–۱۹۹۸ ) ، آمریکای شمالی ( ۱۹۹۲–۱۹۹۹ در کانادا و ایالات متحده آمریکا ) ، کلمبیا ( از۱۹۹۴ ) ، کنیا ( از سال ۲۰۱۳ ) بالکان ( از ۱۹۹۴–۲۰۰۱ به سازمانهای دیگر پیوست ) آغاز شده است. هائیتی ( ۱۹۹۵–۲۰۰۰ ) ، مکزیکو ( از ۱۹۹۸ ) ، اندونزی ( ۱۹۹۹–۲۰۱۱ از ۲۰۱۵ ) نپال ( ۲۰۰۵–۲۰۱۴ ) و هندوراس ( از ۲۰۱۳ ) [ ۲] [ ۳]
بریگادهای صلح بین الملل سازمانی است مبتنی بر کار تیمی که تصمیمات را به صورت جمعی می گیرد. این ساختار سلسله مراتب ندارد. سه بعد مختلف در ساختار کلی بریگادهای صلح بین الملل وجود دارد که عبارتند از گروه های کشور، پروژه های میدانی و سطوح بین المللی ( شامل مجمع عمومی بریگادهای صلح بین الملل، شورای بین المللی ( IC ) و شورای بین المللی عملیات ( IOC ) . جلسات بین المللی هر سه سال یکبار برگزار می شود که اعضای سازمان به طور سراسری در آن شرکت می کنند تا جهت گیری برنامه هر کشور را تجزیه و تحلیل و تغییر دهند.
wiki: بریگادهای صلح بین الملل