بروسین

لغت نامه دهخدا

بروسین. [ بْرو / ب ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) شبه قلیایی که آنرااز جوزالقی استخراج کنند. کریستالهای آن استوانه ای شکل و بی رنگ و بی مزه است و از سمهای مهلک محسوب میگردد و در طب مورد استعمال دارد. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) شبه قلیایی که آنرا از جوزالقی استخراج کنند . کریستالهای آن استوانهیی شکل بیرنگ و بی مزه است و از سمهای مهلک محسوب میگردد . در طب مورد استعمال دارد .

فرهنگ معین

(بُ رُ ) [ فر. ] (اِ. ) شبه قلیایی که آن را از جوزالقی استخراج کنند. کریستال های آن استوانه ای شکل ، بی رنگ و بی مزه است و از سمّهای مهلک محسوب می شود.

دانشنامه عمومی

بروسین ( انگلیسی: Brucine ) نوعی آلکالوئید مشابه استریکنین است که عمدتاً در درخت کچوله یافت میشود.
عکس بروسین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس