برقراری پیوندهای الهی

[ویکی فقه] برقراری پیوندهای الهی (قرآن). انسان دارای ارتباطی با خدا، ارتباطی با پیامبران، با سایر انسانها و همنوعان است، باید این پیوندها را محترم شمرد و حق آنها را ادا کرد و کاری که منجر به قطع این پیوندها می شود انجام نداد.
برقراری پیوندهای الهی، باعث تضمین بهشت : «و الذین یصلون مآ امر الله به ان یوصل و یخشون ربهم و یخافون سوء الحساب جنت عدن یدخلونها...» «و آنان که آنچه را خدا به پیوستنش فرمان داده می پیوندند و از پروردگارشان می ترسند و از سختی حساب بیم دارند (همان) بهشتهای عدن که در آن داخل می شوند...»
نیاز انسان به این پیوندها
تعبیری از این وسیعتر در این زمینه نمی توان پیدا کرد، چرا که انسان ارتباطی با خدا، ارتباطی با پیامبران و رهبران، ارتباطی با سایر انسانها اعم از دوست و همسایه و خویشاوند و برادران دینی و همنوعان دارد و ارتباطی نیز با خودش، دستور فوق می گوید باید همه این پیوندها را محترم شمرد، حق همه را ادا کرد و کاری که منجر به قطع یکی از این پیوندها می شود انجام نداد. در حقیقت انسان یک موجود منزوی و جدا و بریده از عالم هستی نیست بلکه سر تا پای وجود او را پیوندها و علاقه ها و ارتباطها تشکیل می دهد. از یک سو با آفریننده این دستگاه پیوند دارد که اگر ارتباطش را از او قطع کند نابود می شود همانگونه که نور یک چراغ با قطع شدن خط ارتباطی آن با مبدء مولد برق (خاموش می شود). کلمه" عدن" به معنای استقرار است، وقتی گفته می شود" فلان عدن بمکان کذا" معنایش این است که فلانی در چنین مکانی استقرار یافت. کلمه" عدن" به معنای استقرار است، وقتی گفته می شود" فلان عدن بمکان کذا" معنایش این است که فلانی در چنین مکانی استقرار یافت؛ به عبارتی اولش دنیا و آخرش آخرت است و این همان حقیقتی است که خداوند از زبان اهل بهشت حکایتش نموده است. و الذین یصلون ما امر الله به ان یوصل: و آنان که وصل می کنند آنچه را که خداوند به وصل آن فرمان داده است. برخی گویند: مراد، ایمان به پیامبران و کتب آسمانی است. چنان که می فرماید: «لا نفرق بین احد من رسله» میان هیچیک از پیامبران خدا فرق نمی گذاریم.