برق و منافقان

[ویکی فقه] برق و منافقان (قرآن). برق، نور و درخششی است که از ابر پدید می آید. قرآن، باران توأم با رعد و برق و ترس ناشی از آن را تشبیهی برای حال منافقان آورده است.
قرآن برای منافقان، همچون باران همراه با رعد و برق و تاریکی را مثال زده و حال آنان را توصیف کرده است:مثلهم کمثل الذی استوقد نارا... • او کصیب من السماء فیه ظلمـت ورعد وبرق یجعلون اصـبعهم فی ءاذانهم من الصوعق حذر الموت... «آنان (منافقان) همانند کسی هستند که آتشی افروخته (تا در بیابان تاریک، راه خود را پیدا کند)، ولی هنگامی که آتش اطراف او را روشن ساخت ...• یا همچون بارانی از آسمان، که در شب تاریک همراه با رعد و برق و صاعقه (بر سر رهگذران) ببارد. آنها از ترس مرگ، انگشتانشان را در گوش های خود می گذارند؛ تا صدای صاعقه را نشنوند. و خداوند به کافران احاطه دارد (و در قبضه قدرت او هستند)».
← تفسیر آیه
۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۱۸، «برق».
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۱۱، برگرفته از مقاله «برق و منافقان».
...