برشگر

برشگر (الکترونیک). در الکترونیک از مدار برشگر برای اشاره به انواع بی شماری دستگاه های کلیدزنی الکترونیکی و مدارهای مورد استفاده در کنترل توان و کاربردهای سیگنال استفاده می شود. برشگر دستگاهی است که ورودی DC ثابت را مستقیماً به ولتاژ خروجی DC متغیر تبدیل می کند. اساساً، یک برشگریک کلید الکترونیکی است که برای قطع یک سیگنالِ تحت کنترل است.
در کاربردهای الکترونیک قدرت از آن جا که عنصر کلیدزنی به طور کامل یا کاملاً خاموش است، تلفات آن کم است و مدار می تواند راندمان بازدهی را فراهم کند. با این حال، جریان عرضه شده به بار ناپیوسته است و برای جلوگیری از اثرات نامطلوب ممکن است نیاز به هموارسازی یا فرکانس کلیدزنی زیاد داشته باشد. در مدارهای پردازش سیگنال، استفاده از برشگر سیستم را در برابر رانش اجزای الکترونیکی تثبیت می کند. سیگنال اصلی را می توان پس از تقویت یا پردازش دیگر توسط یک دمدولاتور همزمان، که فرایند «برشگری» را انجام می دهد، بازیابی کرد.
مدارهای برشگر در چندین کاربرد استفاده دارد، از جمله:
• منبع تغذیه کلیدزنی، از جمله مبدل های DC به DC.
• کنترل کننده های سرعت موتورهای DC
• راه اندازی موتورهای گشتاور DC بدون جاروبک یا موتورهای پله ای در عملگر مکانیکی
• تقویت کننده های الکترونیکی کلاس D
• فیلترهای خازنی کلیدزنی
• راه انداز فرکانس - متغیر
• افزاینده ولتاژ DC
• اتومبیل های برقی باتری
• شارژرهای باتری
• یدک کش راه آهن