برساخت گرایی اجتماعی ( به انگلیسی Social constructionism ) یک نظریه در جامعه شناسی و ارتباطات است که بررسی می کند فهم مشترک بر ساخته از جهان که اساس فرض های مشترک در مورد واقعیت را تشکیل می دهد، چگونه توسعه پیدا می کند. این نظریه بر این مفهوم استوار است که معانی با هماهنگی دیگران و نه به صورت انفرادی، توسعه می یابند.
برساخت های اجتماعی می توانند بر اساس جامعه و حوادث مربوط به دوره زمانی وجودشان متفاوت باشند. [ ۱] یک مثال از برساخت اجتماعی پول یا مفهوم ارز است، زیرا افراد جامعه توافق کرده اند که به آن اهمیت و ارزش دهند. [ ۱] [ ۲] نمونه دیگری از برساخت اجتماعی - هرچند بحث برانگیز و مورد اختلاف - مفهوم خودانگاره یا هویت شخصی است. [ ۳] چارلز کولی در نظریه خود - آیینه ای معتقد است: «من آن چیزی نیستم که شما فکر می کنید من هستم؛ من آن چیزی نیستم که فکر می کنم هستم؛ من آن چیزی هستم که فکر می کنم شما فکر می کنید هستم. »[ ۱] این بیانگر این دیدگاه است که افراد جامعه ایده ها یا مفاهیمی را می سازند که بدون وجود افراد یا زبان برای تأیید این مفاهیم وجود ندارد. [ ۱] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرساخت های اجتماعی می توانند بر اساس جامعه و حوادث مربوط به دوره زمانی وجودشان متفاوت باشند. [ ۱] یک مثال از برساخت اجتماعی پول یا مفهوم ارز است، زیرا افراد جامعه توافق کرده اند که به آن اهمیت و ارزش دهند. [ ۱] [ ۲] نمونه دیگری از برساخت اجتماعی - هرچند بحث برانگیز و مورد اختلاف - مفهوم خودانگاره یا هویت شخصی است. [ ۳] چارلز کولی در نظریه خود - آیینه ای معتقد است: «من آن چیزی نیستم که شما فکر می کنید من هستم؛ من آن چیزی نیستم که فکر می کنم هستم؛ من آن چیزی هستم که فکر می کنم شما فکر می کنید هستم. »[ ۱] این بیانگر این دیدگاه است که افراد جامعه ایده ها یا مفاهیمی را می سازند که بدون وجود افراد یا زبان برای تأیید این مفاهیم وجود ندارد. [ ۱] [ ۴]
wiki: برساخت گرایی اجتماعی